Chapter 14

1295 คำ
น้ำเหนือพาสองสาวมาแวะหาอะไรทานก่อนกลับ เขาพาทั้งสองคนมาเดินตลาดนัดหน้ามหาวิทยาลัยพร้อมกับให้เงินคนละหนึ่งพันบาทเอาซื้อของกินกลับที่พักด้วย "งื้อ ขอบคุณค่ะพี่น้ำเหนือ สปอร์ตใจดีมาก" นารียกมือไหว้ย่อตัวอย่างน่ารัก ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเพื่อนสาวของเธอถึงกินดีอยู่ดีดูอวบอึ๋มขึ้นเยอะ เพราะชายหนุ่มเลี้ยงดีอย่างนี้นี่เอง "อยากซื้ออะไรก็ซื้อ พี่จะเดินตามเราสองคนเองเดี๋ยวถือของให้" "พี่น้ำเหนืออยากไปนั่งก่อนมั้ยคะ เดี๋ยวดิวดูของกินเล่นให้" "ไม่เป็นอะไรค่ะพี่เดินด้วยดีกว่า" ชายหนุ่มปล่อยให้สองสาวเดินเล่นกันอย่างสนุก ส่วนเขาดูนั่นดูนี่เพื่อหาอะไรกินไปด้วย ตอนนี้สองสาวได้ทั้งของกินและของน่ารักเต็มไม้เต็มมือไปหมด ส่วนเขาก็ได้ปลาหมึกมากินเล่นดูท่าทางไม่น่าจะอิ่มเขาก็เลยพาทั้งสองคนมากินบุฟเฟ่ต์ปิ้งย่างต่อ "กินปิ้งย่างกันดีกว่าสองสาว ร้านนี้แล้วกัน" นารีนั่งลงตรงข้ามกับคู่รัก ดิวนั่งย่างของทะเลให้ชายคนรัก เขาเงยหน้ามองคนมาใหม่ที่เดินเข้ามาทักทายเด็กทั้งสองคน "ดิว นารี มากินปิ้งย่างกันเหรอ" "อืม บังเอิญจังเลยนะ" ดิวเอ่ยออกมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง เขาเป็นเพื่อนร่วมห้องเดียวกับเธอแต่ไม่ค่อยสนิทเพราะเธอมาเรียนไม่ค่อยสุงสิงกับใครเท่าไหร่ มีเพื่อนสนิทก็คนสองคนส่วนใหญ่จะคุยกับพี่ที่ร้านกาแฟมากกว่า ส่วนคนนี้ชื่อมาร์คจะบอกว่าเขาจีบเธอก็ได้เพราะการแสดงออกมันเป็นแบบนั้น "ตอนแรกว่าจะชวนมาด้วยกัน แต่เห็นรีบเดินออกไปซะก่อน ไว้วันหลังมาด้วยกันนะ อ๊ะ! ลืมทักทายพี่ชายของดิวเลย สวัสดีครับผมชื่อมาร์คเป็นเพื่อนร่วมห้องกับดิวครับ" มาร์คยกมือไหว้น้ำเหนือเพื่อทำความรู้จักและอยากจะตีสนิทด้วย เขาจีบดิวมาตั้งแต่ปีหนึ่งก็พอเข้าใจว่าเธอต้องทำงานเลยไม่สนใจผู้ชายคนไหน แต่เขาจะทำดีกับเธอไปเรื่อยๆไปจนกว่าเธอจะเปิดใจให้ "สวัสดีครับ พี่ชื่อน้ำเหนือ อ่อ ไม่ใช่พี่ชายดิวครับเป็นผัว" ทั้งสามคนสะดุ้งทันทีก่อนจะหันมามองหน้ากันเลิกลั่น นารีเห็นหน้าของมาร์คที่เหวออย่างเห็นได้ชัดก็หลุดขำออกมาทันที เปิดตัวแรงเกินเบอร์มากหวงเก่งขั้นสุด ดิวยื่นมือมาตีแขนเพื่อนอย่างหมั่นไส้ก่อนจะหันไปมองเพื่อนร่วมห้องแล้วยิ้มแห้ง "ว่าแต่มาร์คมากับใครเหรอ" เหมือนเขาจะได้สติขำแห้งออกมาก่อนจะชี้ไปยังเพื่อนร่วมห้องคนอื่น นารีและดิวโบกไม้โบกมือให้เพื่อนๆเพื่อทักทาย "มากับเพื่อนๆในห้องเราแหละ เอ่อ งั้นเราไม่กวนแล้วนะ ผมขอตัวก่อนนะครับ" "อืม โชคดีนะ" เขาเอ่ยเพียงแค่นั้นก่อนจะยกน้ำอัดลมขึ้นดื่ม ใครมาจีบเมียเขาเจอดักทางไว้หมดแหละ แต่ถ้ายังดึงดันจะวุ่นวายต่อก็ต้องเจอเขาหน่อย ถ้ายังไม่รู้จักน้ำเหนือดีอย่าลองของ ไม่งั้นจะหมดอนาคตเอาได้ง่ายๆ อันนี้เขาไม่ได้พูดเองเพื่อนๆเป็นคนพูดทั้งหมด ปกติเขาจะไม่ยุ่งกับใครแต่ถ้าอยากลองของก็มาโดนไปเยอะแล้วด้วย "กุ้งค่ะแกะให้แล้ว" "ขอบคุณค่ะ พี่จะถามนารีว่านอกจากผู้ชายคนเมื่อกี้มีใครมาจีบดิวอีกบ้าง" นารีหันไปมองหน้าเพื่อนก่อนจะยิ้มออกมาอย่างลังเลว่าจะพูดออกมาดีมั้ย คือมันสวยอ่าเนาะมีคนมาจีบเยอะเลยแหละทั้งรุ่นเดียวกัน รุ่นพี่ รุ่นน้อง แต่ว่าถ้าพูดออกไปเกรงว่าจะกลับไปทะเลาะกันเองรึเปล่า เพราะพี่น้ำเหนือก็ใช่ย่อยขี้หึงอันดับหนึ่งมาแรงแซงทางโค้งเลย "ไม่มีหรอกค่ะ ใครจะมาจีบดิวกัน เนาะๆ" เธอหันไปกระพริบตาปริบๆส่งซิกให้เพื่อนสนิท นารียิ้มออกมาก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย "วันๆเรียนเสร็จก็ไปทำงาน ไม่ค่อยมีเวลาไปคุยกับใครหรอกค่ะ แต่ลูกค้าร้านกาแฟมาจีบเยอะนะคะ แต่ว่าไอ้ดิวมันลาออกไปแล้วหมดห่วงค่ะ" "งั้นเหรอ..." เขามองทั้งสองคนที่ดูเลิกลั่นก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง คงกลัวเขาจะรู้มากกว่า เหมาะเป็นเพื่อนกันจริงๆช่วยกันโกหกได้เนียนมากเลยนะ แต่ก็ช่างเถอะเอาเป็นว่าใครมาแตะของๆเขามันเจอดีแค่นั้นแหละ "งั้นกินต่อเถอะ" เขาให้สองสาวนั่งกินต่อไม่ถามอะไรอีก ใช้เวลาอยู่ในร้านนานเป็นชั่วโมงก็อิ่มกันมากออกมาเดินย่อยในตลาดอีกรอบก็พากันกลับบ้าน เขาขับรถไปส่งนารีที่หอพัก เด็กสาวลงไปก่อนจะยกมือไหว้ชายหนุ่มอย่างนอบน้อม "ขอบคุณสำหรับของแล้วก็บุฟเฟ่ต์ค่ะ" "ไม่เป็นอะไร รีบขึ้นห้องเถอะค่ำแล้ว" "ไปนะดิว เจอกันๆ" "จ้า เจอกันๆ" ดิวโบกมือบ๊ายบายเพื่อนก่อนจะหันมากอดแขนชายหนุ่มอย่างออดอ้อน ปกติเธอก็ชอบอ้อนเขาแหละแต่ว่าถ้าอยู่ต่อหน้าคนอื่นเธอค่อนข้างจะวางตัวให้เหมาะสมพอสมควร ยิ่งกอดหอมยิ่งไม่ทำอาจจะเพราะเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าหลายปี เธอจึงต้องวางตัวกับเขาอีกแบบเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น "อิ่มจังเลยค่ะ" "กินเยอะนะเราวันนี้ ไม่ทานข้าวกลางวันหรือไง" "ทำงานค่ะการบ้านเยอะมาก ก็เลยกินแค่นมกับขนมปังเท่านั้น" เธอสารภาพตามความจริง ถึงโกหกเขาก็จับได้อยู่ดีเธอจึงเลือกที่จะพูดตรงๆไม่โกหก ส่วนบางเรื่องที่ไม่อยากให้เขารู้ เช่นเรื่องครอบครัวของเธอก็จะพยายามไม่พูดถึง แต่เขาก็คอยถามว่าได้คุยกับท่านบ้างมั้ย มีปัญหาอะไรรึเปล่าถ้ามีอะไรให้ช่วยขอให้บอกเขายินดีช่วยเหลือ ซึ่งแค่นี้เธอก็เกรงใจชายหนุ่มมากแล้ว ถ้าต้องให้เขามาจัดการเกี่ยวกับครอบครัวของเธออีกเกรงว่าจะเป็นการรบกวนเขามากจนเกินไป ล่าสุดแม่ส่งข้อความมาขอความช่วยเหลือบอกว่าน้องไม่สบาย เธอโอนเงินไปช่วยหนึ่งหมื่นบาทให้ได้เท่านั้นแหละ ถึงเธอจะมีเงินในบัญชีหลายแสนเพราะพี่น้ำเหนือให้ตลอดรวมเงินเลี้ยงดูทุกเดือน แถมยังมีทองที่ซื้อให้เดือนละสองบาทอีก แต่เธอก็ต้องเก็บไว้ดูแลตัวเองในยามจำเป็น ตอนนี้เขาเอ็นดูและให้ทุกอย่างมันก็สบายไป แต่ถ้าวันหนึ่งเขาไปเมื่อไหร่เธอต้องมีเงินดูแลตัวเองบ้าง "ถ้าไม่กินข้าวอีกที พี่จะมารับไปกินตอนกลางวันนะทุกวันด้วย" เขาขู่หญิงสาวไม่จริงจังนัก ถ้าไม่ทำแบบนี้เธอก็ไม่ค่อยห่วงตัวเองเท่าไหร่หรอก "ขอโทษค่ะ พรุ่งนี้จะกินค่ะ" "ถ่ายภาพมาให้ดูด้วยนะ ไม่งั้นพี่จะจัดการขั้นเด็ดขาดกับเด็กเกเรไม่เชื่อฟัง" "ค่า รับทราบค่ะ" หญิงสาวซบใบหน้าลงกับไหล่กว้าก่อนจะหอมแก้มเขาอย่างงอนง้อ ชายหนุ่มเหลือบสายตามองเธิก่อนจะอมยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู 'เด็กมันน่ารักอ่ะเนาะ'
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม