EP.7 สิ่งที่หวนแหน NC÷

1485 คำ
"ฉันไม่ได้แสดง แต่ฉันรังเกียจคุณ" ชายหนุ่มรีบขึ้นมาคร่อมหญิงสาวไว้ใต้ร่าง เมื่อเธอกำลังจะลุกหนีลงจากเตียงใหญ่ มือแกร่งหนึ่งข้างจัดการรวบข้อมือเล็กทั้งสองไว้เหนือหัว "งั้นหรอ ได้!" "อื้ออ!" พูดจบปากหนาก็เข้าประกบปากบางด้วยความหนักหน่วง ไล่ต้อนลิ้นเรียวด้วยลิ้นหนาที่ชำนาญของเขา ถึงแม้ว่าคนใต้ร่างจะพยายามปฏิเสธเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล ลิ้นหนาตอนนี้ได้สำรวจไปทั่วโพลงปากเล็กเรียบร้อยแล้ว "อืมมม...หวาน~" ดูเหมื่อนร่างบางใต้ร่างนั้นจะหยุดแผงฤทธิ์ เพราะเธอไม่ได้ดิ้นหรือขัดขืนอะไร มีเพียงแค่ใจดวงน้อยที่กำลังเต้นแรงขึ้นจากรสจูบของชายหนุ่ม มันเป็นจูบที่เธอนั้นคุ้นเคยเป็นอย่างดี จูบนี้คือจูบที่เธอเฝ้าคิดถึงมาตลอด แควก! "ไม่! ปล่อยฉัน!" เสียงกระชากชุดดังขึ้นจากน้ำมือของอีกคน ทำให้เธอได้สติ 'อย่าเซียร์ อย่าหวั่นไหว เราต้องเกลียดเขาสิ เราต้องขัดขืน' "อยากให้ปล่อย ได้! แต่ปล่อยในตัวแทนละกัน" "ไม่ มะ อื้อ!" เมื่อเขาพูดจบปากหนาก็ก้มลงชกชิมเรียวปากบางอีกครั้ง มือแกร่งอีกข้างนำมากอบกุมใบหน้าหวานให้เชิ่ดตอบรับกับจูบอันร้อนแรงของเขา "อื้อออ..." หญิงสาวพยายามร้องทักท้วงทุกครั้งที่ชายหนุ่มนำลิ้นหนาไล่ต้อนทั่วบริเวณโพรงปากของเธอ แต่มันกลับไม่เป็นผล ยิ่งเธอร้องขัดขืนเท่าไหร่ยิ่งเป็นการเปิดทางให้เขาเท่านั้น จ๊วบบ~ เธอไม่รู้เลยว่าเป็นเวลานานเท่าไหร่ที่เขาทำการชกชิมความหวานในปากเล็ก หญิงสาวได้เพียงหยุดขัดขืนและปล่อยให้ชายหนุ่มได้ตักตวงอย่างพอใจ เธอไม่ได้หยอกล้อตอบกลับลิ้นหนา เพียงแค่ปล่อยปากปล่อยใจให้เขาได้ทำตามสิ่งที่ต้องการ ชายหนุ่มที่เห็นดังนั้น จากจูบอันแสนหนักหน่วงและรุนแรง ก็แปรเปลี่ยนเป็นนุ่มนวล อย่างที่เคยสอนคนใต้ร่าง เรียวลิ้นไล่ต้อนไปทั่วโพลงปาก หยอกล้อกับลิ้นบางหวังให้เธอคล้อยตามอย่างเผลอตัวไปกับสัมผัสที่เขามอบให้ เมื่อไล่ต้อนเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ ชายหนุ่มจึงผละริมฝีปากหนาออกช้าๆ สายตาทั้งคู่สบหากันในระยะใกล้ เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นเต็มใบหน้าหวาน ชายหนุ่มก็จัดการปัดไรผมของคนใต้ร่างออกด้วยความอ่อนโยน ทั้งห้องปกคลุมไปด้วยความเงียบ หากมีเพียงแต่สิ่งที่อยู่ในอกด้านซ้ายของทั้งคู่กำลังเต้นแข่งกัน ต่างคนต่างไม่รู้เลยว่า ในแววตาของกันและกันนั้นมีบางสิ่งซ่อนอยู่ภายในลึกๆ "สวย~" ริมฝีปากหนาเอ่ยชมเธอขึ้นอย่างแผ่วเบา ดวงตาคมสำรวจไปทั่วร่าง เธอโตขึ้นมาก จากเด็กน้อยม.ต้นคนนั้น ตอนนี้ได้โตมาเป็นสาวสะพรั่ง มีทรวดทรงองเอวชัดเจน ควับ! ใบหน้าสวยหันหลบสายตาอันร้ายกาจที่จ้องมองเธอ สายตาของเขายังคงทำให้เธอหวั่นไหวได้อยู่ "หึ!" ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก อย่างพอใจ ถ้าเธอยังเป็นเซียร์คนเดิม ตอนนี้ที่เธอหลบสายตาเขา ก็คงเป็นเพราะเขินอายกับสายตาที่เขาส่งให้ เธอยังแพ้สายเขาอยู่เหมื่อนเดิม แควก! "อ่ะ!" ไม่ทันได้ให้เธอได้ตั้งสติ ฝ่ามือแกร่งทั้งสองข้างก็จัดกระชาก ชุดหญิงสาวออกทันที กึก~ สายตาคมจดจ้องไปทั่วเรือนร่างสวยที่นอนเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา ก้อนเนื้อที่ด้านซ้านของเธอเต้นถี่แรงขึ้น เมื่อเจอสายตาคมกำลังสอดส่องแทะโลมเรือนร่างของเธออย่างช้า นี้คือครั้งแรกที่เธอเปลือยกายต่อหน้าผู้ชาย กรอดด~ เสียงขบกรามดังขึ้น เพียงแค่คิดตามคำบอกของหญิงสาวใต้ร่างว่าเธอเคยผ่านชายคนอื่นมาแล้ว เขาก็หัวเสียขึ้นมาทันที เพรียะ! "คุณ ไม่ มี สิทธิ ทำ กับ ฉัน แบบ นี้!" ฝ่ามือเรียวปะทะเข้าที่หน้าคมอย่างจัง พร้อมกับเอ่ยคำพูดเตือนสติเน้นชัดให้เขาได้ฟัง "คิดว่าเข้าถ้ำเสือ แล้วจะออกไปได้ง่ายๆ หรอ" "ใครจะเสือ ใครจะหมา มันก็ไม่เกี่ยวกับฉันทั้งนั้น ปล่อย!" "ปากดีใช้ได้ แต่เก็บเอาไว้มาร้องดังๆ เถอะ " "ไม่! ปะ" เมื่อเห็นเธอเริ่มขัดขืนชายหนุ่มจึงจับข้อมือทั้งสองข้างของเธอขึงไว้เหนือหัวด้วยฝ่ามือแกร่งทั้งสองข้าง "หยุดดื้อและทำตัวน่ารักดีกว่า" "ไม่! กรี้ดดด!" หญิงสาวดีดดิ้นร้องออกมาอีกครั้ง มือใบหน้าคมซุกไซ้ไปมาระหว่างซอกคอขาว สัมผัสจากเขามันไม่อ่อนโยนเลยสักนิด ปากหนาคอยดูดเลียผิวเนื้อบอบบาง และยังมีฟันคมๆ นั้นที่คอยกัด จนเธอเจ็บไปทัวลำคอ "หอม~" เขาพึมพำอยู่ในลำคอ กลิ่นกลายของหญิงสาวที่คุ้นเคยมันยังคงหอมหวานไม่มีเปลี่ยน เพียงแต่ตอนนี้กลิ่นที่เขาชอบ มันถูกเพิ่มเติมไปด้วยฟีโรโมนของสาววัยสะพรั่งอย่างที่เป็นเธอในตอนนี้ ชายหนุ่มละใบหน้าออกจากลำคอขาว นั้งคร่อมล็อกร่างบาง ฝ่ามือทั้งสองปล่อยจากข้อมือเล็ก และรีบปลดเปลื้องผ้าของตนเองให้เร็วที่สุด "หยุดดิ้น!" "หยุดแล้วจะปล่อยไหมละ!" ตุบ! ตุบ! เมื่อหลุดพ้นจากพันธการ ฝ่ามือเล็กก็รีบปัดป่าย ทุบตีคนบนร่างไม่หยุดหย่อน "ถ้าไม่หยุดจะเอาไม่ยั้งเลยคอยดู" กึก! หญิงสาวหยุดการกระทำทันที เมื่อเขาเอ่ยออกมาเสียงเรียบด้วยท่าทีจริงจัง พรึบ! เพียงไม่ทันได้กระพริบตา ชายหนุ่มด้านบนก็จัดการถอดเสื้อผ้าของเขาออกหมด หลงเหลือไว้แต่เพียงซิกแพคที่โชว์อยู่ตรงหน้าเธอ อึก! เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก กับภาพตรงหน้าใจดวงน้อยเต้นระรัวเพิ่มขึ้น เมื่อนึกถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น ปึก! "กรี้ดดด~ เจ็บเอามันออกไป!" " sh*t ไหนบอกเคยไง จะโกหกทำไม ซี้ดดด~" ชายหนุ่มก็จัดการกระแทกเข้ามาอย่างแรง โดยที่เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัว ความเจ็บแล่นเข้าหาทั้งชายและหญิงไม่ต่างกัน ด้านเซียร์ก็เจ็บเหมื่อนเนื้อถูกฉีกออกจากกัน ส่วนพีทเขาก็ปวดหนึบไปทั้งลำ เพราะช่องทางนั้นมันคับแคบเกินกว่าขนาดของเขา "แสบนักนะ!" ชายหนุ่มหัวเสียอย่างเห็นได้ชัดที่ก่อนหน้านี้เธอโกหกเขา แต่อีกฝั่งของความรู้สึกเขาก็รู้สึกใจฟูอย่างบอกไม่ถูก นี้เขาเป็นคนแรกของเธอ และเรือนร่างนี้ ที่ยังไม่มีชายใดได้เห็น "...ทนหน่อย จะทำเบาๆ" เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว อารมณ์ขุ่นมัวก่อนหน้าก็หายไปทันที ปึก ปึก! เขาจัดการล็อกเอวบางและกระแทกเข้าอีกสองครั้งเน้นๆ จนสุดทาง "อ๊ะ!" "อ่าาา~ F*ck" ชายหนุ่มสบถออกมาทันทีเมื่อภายในช่องที่คับแคบของเธอตอดรัดเขาจนปวดหนึบแต่โครตเสียว ทั้งแน่นทั้งเสียวกว่าทุกคนที่เขาเคยเจอมา หญิงสาวระบายความเจ็บโดยการกุมผ้าปูที่นอนไว้แน่น ตอนนี้เธอหมดหนทางจะสู้แล้ว ดวงตากลมลอบมองไปยังจุดเชื่อมต่อกัน เสียแล้วสินะความบริสุทธิ์ที่เธอหวงแหน "อื้อออ~" ยังไม่ทันได้ดอะไรมาก ชายหนุ่มด้านบนก็จัดการประกบริมฝีปากหนาลงมาประกบฝีปากบางอย่างนุ่มนวล จ๊วบบบ~ ในตอนนี้เธอไม่ขัดขืนเขาเลยสักนิด กลับกันเธอปล่อยตัวปล่อยใจเผยอปากปล่อยให้เขาช่วงชิมได้อย่างเต็มที่ ถ้าการที่เธอมีอารมณ์ร่วมกับเขามันจะทำให้เธอเจ็บน้อยลงเธอก็จะยอมทำ ตับ ตับ ~ "อ๊ะ!" เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นเมื่อชายหนุ่มจัดการกระแทกถาโถมเข้าหาร่างบาง เมื่อเห็นว่าเธอยอมเขาก็ยิ่งรุนแรงขึ้น "เจ็บก็ร้องออกมาเซียร์" มือหนาจับขาเรียวทั้งสองแยกออกจากกัน ตามด้วยเอวสอบที่โถมกระหน่ำเข้าเอวบางไม่ยั้งตามแรงอารมณ์ ตับ ตับ ตับ! ปึก ปึก ปึก! เขารู้ว่าเธอเจ็บ เพราะนี้คือครั้งแรกของเธอ เลือดความบริสุทธิ์นั้นยังชะโลมไปทั่วลำแกร่ง แต่ไม่ว่าเขาจะกระแทกดันเข้าสุดหรือแม้แต่เน้นแรงย้ำๆ ใส่ร่างบางหนักขนาดไหน เธอก็ยังไม่ปริปากร้องออกมา "ทนได้ ก็ทนต่อไป -------------------- Example of the next episode " เก่งนี้ ไม่ร้องสักคำ" EP หน้าก็ยังคง เตรียมทิชชู่ค้า ? กดไลค์+คอมเม้นต์+กดติดตาม ให้กันด้วยนะคะ ?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม