ปัง!
เสียงปิดประตูดังขึ้นเพราะไอ้เซนมันออกไปหาคนของมันที่อยู่ด้านล่างนั้น ตอนนี้ก็เหลือแต่ผมและไอ้ติณย์
"ยิ้มทำไม" มันมองหน้าผมและยิ้มแปลกๆ เมาแล้วกวนประสาทจริงๆ
"มึงกับน้องเซียร์ของกูปะ..."
ควับ
"ไม่ใช่ของมึง" ทันทีที่มันจะพูดว่าเซียร์เป็นของมันผมรีบแย้งขึ้นทันที ภาพที่มันหนุงหนิงกับเซียร์ยังติดตาผมอยู่ ผมไม่ลุกไปต่อยมันก็บุญเท่าไหร่แล้ว
"หึ! หรอแล้วของใคร ของมึง? แต่มึงไม่กินเด็กในร้านนี้"
"เซียร์เป็นเมียกูก่อนที่จะมาทำงานที่นี้อีก" ไม่ใช่ว่าต้องการจะอวดหรืออะไรหรอกนะ แต่อยากให้มันได้รู้ไว้ เพราะถ้ามันรู้แล้วยัวจะยุ่งกับเซียร์อีกผมไม่ปล่อยไว้แน่
"เมีย เชี้ยไรว่ะไอ้พีท นี้มึง...กูละไม่อยากจะเชื่อ นี้มึงจริงจังหรอว่ะ" มันทำท่าทางหัวเสียแบบคนกำลังทำความผิดอะไรสักอย่างไว้
"เซียร์ก็คือ รักแรกของกู" ผมบอกมันออกไปตรงๆ เพราะเราไม่มีความลับอะไรต่อกันอยู่แล้ว มันก็รู้เรื่องนี้มาตลอด ที่ผ
