สัญญาร้ายพ่ายเพลิงรัก

ตอนที่สอง ออกลายร้ายกาจ 3

ารแต่งงานของนาถลดากับเควินเป็นการตอบแทนคาร์ลที่หล่อนต้องการทำ แต่ด้วยความที่รู้ว่าหล่อนกับเขาต่างคนต่างไม่ได้ต้องการแต่งงานกันหล่อนจึงมีความคิดที่ว่าจะขอแต่งงานกับเขาปลอมๆ เพื่อเอาใจคาร์ล แล้วค่อยหาทางออกสวยๆ อย่างเช่นการเลิกกันหรือบอกว่าไปด้วยกันไม่ได้และจากกันด้วยดีอะไรทำนองนั้น นี่คือสิ่งที่หล่อนคิดออกในหัว... หล่อนคิดว่าคืนนี้หากเควินกลับมาหล่อนจะลองชวนเขาออกมาคุยเรื่องนี้กันอีกสักครั้ง...

“นาเดีย นาเดีย” เจคอบที่เกาะขอบสระอยู่เรียกหญิงสาวที่เดินคิดเรื่องเควินมาตลอดทางให้หันไปสนใจ...

หญิงสาวสนิทกับโซเฟียและเจคอบมากกว่าแอลลี่เพราะนิสัยของโซเฟียอ่อนโยน และพูดกันได้ง่าย ต่างจากแอลลี่ที่พูดไม่ค่อยเข้าหู และเต็มไปด้วยถ้อยคำประชดประชันและความคิดที่ต่างกันในทุกเรื่องทำให้คุยกันได้น้อย ยิ่งช่วงที่โรเบิร์ตเข้ามาอยู่ในบ้าน แอลลี่ก็มักกันท่าหล่อนจากหมอหนุ่มและเขม่นหล่อนตลอดยามที่เห็นหน้ากันทำให้หล่อนไม่ค่อยยุ่งกับเจ้าตัวและหันมาสนิทกับโซเฟียกับลูกชายมากขึ้น...

“ว่าไงสุดหล่อ.... แดดออกแล้วว่ายน้ำเลยนะ” ไม่ง่ายนักที่จะหาวันที่อากาศสดชื่นแบบนี้ แดดออกเมื่อไหร่คนอังกฤษจะครึกครื้นและหากิจกรรมทำ เพราะส่วนใหญ่จะเป็นฝนตกและอากาศไม่แจ่มใส

“มาเล่นน้ำด้วยกันสิ” เด็กชายแสนซนและฉลาดเฉลียวอารมณ์ดีเพราะได้รับการเอาใจใส่จากมารดาเป็นอย่างดีเอ่ยชวน

“ฉันยังเหนื่อยจากการเดินทางอยู่เลย... แล้วเล่นน้ำกันไปได้นานหรือยังเนี่ย” หญิงสาวหันไปถามโซเฟีย

“นานแล้ว เจควิ่งรอกสระเด็กกับสระผู้ใหญ่จนคนตามอย่างฉันเหนื่อยแล้วเนี่ย ชวนขึ้นจากน้ำหลายรอบแล้ว แต่เจคยังอยากเล่นต่อ”

“เจค ขึ้นสระเถอะนะ ไปดูของฝากกัน ฉันไปที่ที่ไกลจากที่นี่มาก เห็นของบางอย่างแล้วก็นึกถึงนาย นายอยากดูไหม” นาถลดาชวนเด็กน้อย

เจคอบตาลุกวาวด้วยความสนอกสนใจ การเล่นน้ำเป็นเรื่องที่เขาลืมไปเลยเมื่อนึกถึงของฝากที่จะได้รับ นาถลดาชอบซื้อของเล่นที่ถูกใจจากทุกมุมโลกมาฝากเขาทำให้เจคอบมีความสุขมาก โดยเฉพาะลิงที่แกะสลักมาจากมะพร้าวของฝากจากเมืองไทยที่เจคอบเอาไปอวดเพื่อนที่โรงเรียนแล้วมีคนอิจฉาเขาถึงกับร้องไห้ขึ้นมาเพราะอยากได้เหมือนเขาบ้าง เด็กชายตัวเล็กแต่อวบอัดกระโดดขึ้นมาจากสระเด็กชวนมารดาวิ่งไปล้างตัวเพื่อจะได้เปลี่ยนชุดมาดูของฝากจากนาถลดา โซเฟียพยักหน้าขอบคุณหญิงสาวก่อนจะพาลูกชายกลับห้องเพื่อไปเปลี่ยนชุด

นาถลดาเดินยิ้มอารมณ์ดีกลับมาที่ห้องรับแขกซึ่งมีถุงของฝากที่หล่อนเตรียมไว้ให้เจคอบซึ่งหล่อนแยกจากกระเป๋าและให้เด็กรับใช้นำมาวางที่นี่...

ระหว่างที่นาถลดาสาวนั่งก้มหน้าเช็กอีเมลอยู่ที่โซฟา แม่บ้านโรสผู้ดูแลความเรียบร้อยของบ้านและนานๆ จะเป็นคนทำอาหารไทยขึ้นโต๊ะที เดินซอยเท้าเร่งๆ มาหานาถลดา... หญิงสาวเงยหน้ามองแม่บ้านที่สนิทกันด้วยสายตาเป็นคำถาม เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายมีอะไรจะพูดกับตน...

“คุณนาเดีย คุณเควินมาพร้อมใครไม่ทราบค่ะ... เป็นสาวสวยเดินควงแขนกันมา แล้วมีกระเป๋าลากใบโตอย่างกับจะย้ายบ้านตามมาด้วยอีกด้วยค่ะ...” แม่บ้านโรสไม่รู้ตื้นลึกหนาบางระหว่างหล่อนกับเควินรีบมารายงานเพราะรู้เพียงแต่ว่าหล่อนกับเขาคือคู่หมายกัน ไม่ได้รู้ว่าเขากับหล่อนไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์ใดๆ ต่อกัน แม้แต่จะคุยกันดีๆ ยังยากเลย

“พี่สาวเขาหรือเปล่าคะ... อีกสองวันพี่สาวเขาจะมา อาจจะมีใครคนใดคนหนึ่งจากสองคนมาก่อนกำหนดก็เป็นได้”

“ไม่ใช่หรอกค่ะ จูบปากกันแบบนั้นไม่ใช่พี่สาว คุณเควินพาผู้หญิงเข้าบ้านเพราะคิดว่าคุณไม่อยู่แน่ๆ เลยค่ะ” แม่บ้านโรสรีบรายงาน... แล้วก็บุ้ยหน้าให้มองไปยังประตูทางเข้าของคฤหาสน์ที่มีคนควงแขนกันเดินเข้ามา... แม่บ้านโรสเห็นไม่นานแล้วมาบอกหล่อนก่อนหล่อนเห็นของจริงเพียงครู่เดียวจริงๆ เหมือนกับว่าวิ่งมาบอกให้หล่อนทำใจก่อนอย่างไรอย่างนั้น...

นาถลดามองผู้มาใหม่... เควินสวมชุดสูทครบเรียบร้อยเพราะเขาต้องไปทำงานทุกวัน... แต่เขาคงแยกจากคาร์ลกับรอสเพราะว่าวันนี้ คาร์ลมีนัดไปตรวจโรคที่โรงพยาบาลกับโรเบิร์ต และเรื่องความเจ็บป่วยเป็นความลับอันดับแรกที่เขาปกปิดหลาน และมันคงเป็นเหตุผลที่เควินกลับมาเร็ว แต่การที่เขามีคนมาด้วยนี่สิเป็นเรื่องแปลกมาก

แล้วผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นพี่น้องของเควินแน่นอนเพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นลูกผสมเอเชียกับยุโรปเหมือนเควินกับพี่สาว นาถลดาเคยพบกับเคียงเดือนและนับพันดาวมาแล้วและอีกอย่างการควงคู่กันมาอย่างสนิทสนม กระซิบกระซาบใกล้ชิดแทบจูบปากกันอย่างที่แม่บ้านโรสบอกมันบอกชัดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกับเควิน...

เขาเริ่มออกลายแล้วสินะ ทำอย่างนี้บอกชัดเลยว่ากำลังท้าทายหล่อนกับคาร์ล ลำพังกับหล่อนไม่เท่าไหร่แต่กับคาร์ลนี่สิ เขานึกยังถึงอยากงัดข้อกับคนที่ไม่ยอมแพ้ใครอย่างคาร์ลกันนะ ถึงแม้คาร์ลจะป่วยแต่คงสู้ไม่ถอยหรอกเรื่องเอาชนะคะคานอย่างนี้...