ธิปกนั่งทำงานด้วยใจไม่สงบนักเมื่อจนแล้วจนรอดภรรยา ก็ไม่ยอมรับสายเสียที เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าเมียเขาไปไหนกันแน่ มาทำแบบนี้เขาไม่ชอบ เพราะอะไรเป็นของเขาแล้วจะไม่สามารถไปอยู่นอกสายตาของเขาได้เด็ดขาด ถึงแม้ข้างกายเขาจะมีลูกค้ารายใหญ่อย่างวารีลูกสาวนักการเมืองใหญ่นั่งคลอเคลียอยู่ข้าง ๆ ก็ตาม
กริ๊งงงงง ๆ ๆ
ธิปกกดรับสายทันทีที่เห็นเบอร์ภรรยาสาวนั้นโทรเข้ามา
“ฮัลโหลค่ะ เฮียธูป”
เลเน่ส่งเสียงใสมาทักทายสามีที่โทรหาหล่อนราวกับมีใครจะเป็นจะตายอย่างนั้นแหละ
“ไปไหนมาครับเลเน่ ทำไมไม่บอกเฮีย!!”
เสียงห้วนติดจะไม่พอใจทำเอาเลเน่แอบเบ้ปากใส่ ด้วยความรำคาญแต่ก็ต้องยอมข่มใจเอาไว้ทำตัวให้ปกติมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
“เน่รีบมาทำธุระให้คุณพ่อน่ะค่ะ โทรศัพท์ก็ลืมไว้ในรถ เลยไม่ได้รับสาย”
หล่อนทำเสียงอ่อนราวกับรู้สึกผิดตัดกับใบหน้าเบื่อเซ็ง ที่ต้องทนคุยกับเขาต่อ
“เหรอครับ วันนี้..”
เขากำลังจะเอ่ยปากบอกภรรยา
