หลังจากทุกอย่างจบแล้ว ในตอนนี้ทั้งฉันและพี่ลีโอต่างสวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว แต่เขากลับไม่ยอมออกไปไหน แถมยังนอนแผ่หลาอยู่บนเตียงนอนของฉันอย่างสบายใจ
บอกตามตรงว่าฉันแทบไม่อยากจะพูด ไม่อยากจะคุยอะไรทั้งนั้นกับผู้ชายคนนี้ ในเมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการไปแล้วทำไมถึงยังมาลอยหน้าลอยตาอยู่อีก
“มันจะมากี่โมง” เสียงทุ้มเอายถามฉัน ในตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่โต๊ะคอม ไม่ได้อยู่บนเตียงเดียวกับพี่ลีโอ
“....” ฉันแค่ปลายตามองแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร ทำไมน่ะหรอ เพราะรู้ว่าตอบคนอย่างพี่ลีโอก็คงจะไม่กลับไปง่ายๆ
“ถามไม่ได้ยินหรือไง !!” พี่ลีโอเริ่มใส่อารมณ์ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ฉันอยากจะตอบอยู่ดี
“เป็นอะไรวะ !!” ครั้งนี้พี่ลีโอดีดตัวลุกขึ้นนั่ง เขาจ้องหน้าฉันตาเขม็งเหมือนฉันทำอะไรที่ทำให้ไม่พอใจมากๆ
“ไม่ตอบก็ดี” พี่ลีโอเค้นหัวเราะในลำคอออกมา “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะอยู่ที่ห้องเธอทั้งคืน”
“ตามใจค่ะ....” ฉันก้
