คนบ้า! อยู่ๆ ก็มาบอกให้เธอแก้ผ้า “ฉันบอกให้ถอดเสื้อออก” คนเปลือยท่อนบนเอ่ยเสียงดุ “ก็บอกแล้วไงว่าไม่ถอด ถ้าอยากมากนักก็ไปช่วยตัวเองในห้องน้ำโน่น!” หญิงสาวหลับหูหลับตาแหวอย่างเหลืออด “ช่วยตัวเองมันจะไปมันอะไร สู้ทำสองคนดีกว่า” “ไอ้คนลามกจกเปรต!” “จะไม่ถอดดีๆ ใช่ไหม” เจ้าของใบหน้าหล่อแบบดิบเถื่อนเอ่ยอย่างเริ่มมีน้ำโห “ให้ตายฉันก็ไม่ถอด” “ด้ายยยย…” พ่อตัวร้ายลากเสียงยาวยียวน ยังไม่ทันจะขาดคำเขาก็ลงมือฉีกกระชากเสื้อที่เธอสวมอยู่อย่างไม่อินังขังขอบ ไม่สนแรงปัดป้องเท่ามดของเธอแม้สักกระผีก ส่วนเสียงด่าทอนั้น ทำให้เขายิ่งเลือดขึ้นหน้า “คนสารเลว! ต่ำช้า! ใจหยาบ!” แคว่ก! เสียงเสื้อขาดสะพายแล่ง ทำเอาดวงตากลมโตเหลือกถลน ดิ้นรนปัดป้องมือใหญ่ที่กำลังยุ่มย่ามกับเสื้อของเธอในส่วนที่เหลือ ท่าทีพยศไม่จบสิ้น ทำให้เขาหลุดสบถออกมาอย่างหัวเสีย “เวรเอ๊ย! อยู่นิ่งๆ สิวะ” “อยู