กลับมาถึงโรงแรม
จาฟาร์พาเจ้าสาวเข้าลิฟต์และกดไปยังชั้นที่เป็นห้องหอในวันนี้ ร่างบางประหม่าทุกครั้งเมื่อลิฟต์เคลื่อนตัวขึ้นไปเรื่อย ๆ ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
"กลัวเหรอ หรือกังวล"
"เปล่าค่ะ"
"ถ้าหนูยังไม่พร้อม เฮียก็จะไม่ทำ"
"ไม่เป็นไร เฮียแต่งยูมิมาเป็นภรรยา ไม่ใช่เป็นเจ้านาย ไม่ต้องตามใจกันขนาดนั้น"
"ได้ยังไงล่ะ ในเมื่อเฮียบอกแล้วว่าชอบหนู ก็จะทำทุกอย่างที่หนูสบายใจ"
"ก่อนหน้ายูมิเคยถามว่าทำไมต้องเป็นเรา ไม่ใช่คนอื่น"
"อืม เฮียจำได้"
"แต่เฮียบอกไม่มีเหตุผล" เธอหมุนตัวเผชิญหน้ากับสามี และจ้องมองเข้าไปในแววตาของร่างสูง
"ก่อนหน้าเพราะเฮียไม่เจอใครที่เหมาะสมเท่าหนู"
"ไม่เหมาะสมยังไง แล้วเราเหมาะสมที่ตรงไหน"
"เข้าห้องกันก่อนดีมั้ย"
"อือ" เมื่อเห็นว่าตอนนี้ลิฟต์เปิดออกเป็นที่เรียบร้อย คนตัวเล็กจึงจำยอมเดินไปตามทางเดินและหยุดที่หน้าประตู ทั้งชั้นมีประตูเข้าเพียงแค่ประตูเดียว นั่นหมายควา
