เกือบมืดกว่ารถโฟวิลสมรรถนะแข็งแรงจะเลี้ยวเข้ามาจอดภายในไร่กาแฟ ซึ่งกินพื้นที่มากกว่าหลายร้อยไร่เห็นจะได้ สุดปลายถนนทางเข้า ปรากฏบ้านไม้สักหลังใหญ่โตโอ่อ่า ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่มากมาย ดูๆไปก็คล้ายภาพวิวทิวทัศน์ในโปสต์การ์ดท่องเที่ยวไม่ผิดเพี้ยน
แต่ทว่าตาลหวานกลับนอนหลับสนิทมาตลอดทางด้วยอาการอ่อนเพลีย เพราะรู้สึกเหนื่อยทั้งการเดินทาง เหนื่อยทั้งบทรักเร่าร้อนที่เธอไม่เคยพานพบมาก่อนเลยในชีวิตสาว...
ลุงยิ้มหัวหน้าคนงานเก่าแก่รีบปรี่เข้ามาหา เมื่อแกเห็นรถของเจ้านายวิ่งเข้ามาจอดพอดี พอชะโงกหน้ามองเข้าไปในตัวรถ ดวงตาของชายวัยกลางคนฉายแววสงสัย
ผู้หญิง?จากไหนหว่า ไม่ใช่คุณภาคนรักของคุณฉัตรเสียด้วยสิ แต่จะว่าไป คุณคนนี้ก็ดูจะสวยกว่า และดูสาวกว่าคุณภาเป็นไหนๆ...
“อ้าวลุงยิ้ม ในไร่มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับถึงมาดักรอผมเอาเสียป่านนี้”
ต้องบอกป่านนี้เพราะมันเลยเวลางานในไร่มาหลายชั่วโมง เหตุใดผู
