ตอนที่15 น่าสงสาร
อชิรญามองไมเคิลที่เป็นเจ้าของประโยคเมื่อครู่อย่างไม่เชื่อหู แต่เขาก็พูดมันชัดเจนเกินกว่าจะขอให้พูดมันใหม่ ก่อนที่สายตาของหญิงสาวเบนไปยังเจเลอร์ที่ยังเพิกเฉยต่อน้ำตาที่ร่วงราวเม็ดฝนของเธอ
“พี่เจเลอร์คะ ที่ทำไปทั้งหมดมันคืออะไร”
“เธอไม่เข้าใจที่ไอ้ไมค์พูดเหรอ”
“พี่สองคนเป็นเพื่อนกัน... แล้วยังไงต่อคะ!” มีเพียงแม็กซ์เวลที่คิดสงสารหญิงสาว ดวงตา และปลายจมูกของเธอแดงกล่ำ เสียงตวาดถามก็ขาดห้วงแต่ก็เค้นมันออกมาจนเป็นประโยคได้
“ไอ้เจเลอร์ได้เธอก่อนฉัน ก็เลยได้รถของฉันไป”
“ไอ้ไมค์ กะ..กูว่าไม่ต้องพูดก็ได้น้องมันร้องไห้มึงเห็นมั้ย”
“พี่เสียใจนะครับที่อ๊ะอายเลือกมัน... ไม่ใช่พี่” ไมเคิลยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้หญิงสาว ก่อนที่จะรู้สึกเหมือนใจกระตุกวูบเมื่อเห็นความเสียใจของเธอมันมากกว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ จนเป็นเขาที่ต้องผละถอยออกซะเอง
“กลับไปซะ” แววตาที่จ้องไมเคิลเขม็งเปลี่ยนมา
