บุรุษผู้นี้เคลื่อนไหวด้วยท่วงท่าน่าเกรงขามและมีเสน่ห์เฉพาะตัว อีกทั้งความหอมจากเรือนกายสูงใหญ่ส่งมาถึงนาง พลอยให้ท้องน้อยม่านซือซือคล้ายมีผีเสื้อนับพันตัวกางปีกบินว่อนในสายลม
“จงขยับมาใกล้ๆ คุณชาย” เสียงดังกล่าวฟังดูก็รู้ว่าเป็นชาย หากสูงไปสักหน่อย ส่วนคนที่พูด ม่านซือซือเห็นเพียงเสี้ยวหน้าขาวๆ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นบุรุษคนเดียวตั้งแต่นางก้าวเข้ามาในเรือน ที่ไม่ได้ปกปิดใบหน้าไว้
“ข้าบอกให้ย้ายก้นใหญ่ๆ ของเจ้ามารับใช้คุณชายตรงนี้”
เมื่อถูกออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เป็นหนที่สองม่านซือซือจึงไม่รอช้า นางค่อยๆ คลานด้วยเข่ามาหาบุรุษในอาภรณ์สีขาวกระจ่างตา
อาเฟยคนสนิทของจ้าวเล่อซี มองสตรีที่ถูกคัดเลือกมายังเรือนโอสถ แล้วส่งเสียงราวกับเล่นงิ้วสั่งนาง
“รีบแนะนำตัวสิ”
“ข้าชื่อ ซือซือ...ปีนี้อายุสิบเจ็ดปี...เป็นชาวเมืองกุ้ยโจวตั้งแต่กำเนิด อ่านและเขียนหนังสือได้เจ้าค่ะ”
“ดี... เรือนโอสถ
