แก่นกายของมู่จิ้นถูกสตรีชุดเหลืองดูดกลืน และนางใช้ริมฝีปากคล่องแคล่วจนน่าเหลือเชื่อ ส่วนสตรีร่างอวบบิดกายไปมาเมื่อมู่จิ้นใช้นิ้วใหญ่ๆ แทงกลีบบุปผานางตามความปรารถนาของเขา
“และเจ้า เปลืองผ้าออกให้หมด”
คำสั่งของมู่จิ้นทำให้ม่านซือซือเกิดความละอายใจ หากเป็นเมื่อก่อนนางอาจยอมเพราะกลัวตาย ทว่ายามนี้นางเป็นของจ้าวเล่อซี ไฉนจะทำเรื่องผิดต่อเขาได้
“คุณชาย...ได้โปรดอย่าบังคับข้าเลย ข้าเป็นแค่นางระบำชั้นต่ำ ร่างกายมีแผลน่าเกลียด จึงไม่อาจเปลื้องร่างกายให้ต้องขายหน้าท่าน”
ม่านซือซือแสร้งทำเป็นไม่รู้ฐานะที่แท้จริงของมู่จิ้น และนางไม่ได้แสดงท่าทีอิดออด เพียงแค่พูดถ่วงเวลาเอาไว้เพื่อให้ตนได้มีโอกาสเอาตัวรอดจากสถานการณ์ตรงหน้า
“เจ้าเป็นแค่นางระบำชั้นต่ำเยี่ยงนั้นรึ”
คำที่มู่จิ้นเอ่ยทำให้ม่านซือซือตัวแข็งค้าง นางไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายรู้จักฐานะที่แท้จริงของนางหรือไม่
“อย่าได้กล่าวคำปด คนที่ส่งตัว
