ตอนที่ 47
“ผู้หญิงคนนั้นทำท่าหลงเสน่ห์นายนะก็แปลกเหมือนกันวะกิ้นทั้งๆที่มากับนายรุจน์ทั้งคน หากแต่หลิ่วตาให้ความสนใจมายังนาย”
คำพูดที่จามิกรเอ่ยนั้นกัลย์กฤษณ์พอคาดเดาได้ล่วงหน้ามากกว่าเพื่อนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่คนนี้และสีหน้าของจามิกรทำท่าเหมือนสงสัย
“ฉันว่าผู้หญิงคนนี้ ดูอันตรายยังไงก็ไม่รู้ เพราะเธอใจกล้าเกินไป” คำพูดของจามิกรนั้นถูกต้อง
จะว่าไปนั้นคราวนี้ ถือว่าตัวของกัลย์กฤษณ์เองก็เพิ่งได้พบเจอเธออีกครั้ง ก็เป็นครั้งแรกของการที่ได้มาเจอกันที่ชัยภูมิด้วย เพราะเขาไม่พบเจอสิริกันดามานานหลายปี หล่อนคงจะเปลี่ยนแปลงไปมาก
ยิ่งเห็นหล่อนมีท่าทีสนใจเขาอย่างที่แสดงออกมานอกหน้าอย่างนั้น และไม่แคร์นายรุจน์ด้วยซ้ำก็ทำให้เขาคิดว่าอันตรายเหมือนกันอย่างที่ จามิกรเอ่ย เพราะหล่อนกำลังพุ่งเป้ามาที่เขา
“แต่เท่าที่ดูแล้วนะกิ้นในคำที่หล่อนเอ่ยฉันว่าเหมือนหล่อนจะรู้จักกับนายมาก่อน”คำพูดที่เป็นเชิงส
