ตอนที่ 40
พอได้คำตอบจากน้องสาวเขานั้นก็รู้สึกดีขึ้น ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้
“เอหรือว่าพวกเขาจะไม่พอใจเงินที่เราจะจ่ายเป็นค่าลากรถให้”
เพียงปัทม์ส่ายหน้าอีกครั้ง
“ไม่ใช่หรอกค่ะ”
เพราะว่าไม่ใช่เรื่องนี้หรอกที่หล่อนคิดนั้นเป็นเรื่องส่วนตัวมากกว่า เพราะยังไงหล่อนก็รู้สึกแปลกใจ ที่เป็นกัลย์กฤษณ์ หากถ้าเขาเป็นเจ้าของไร่แห่งนี้นั้นกับเด็กสาวที่ขี่ม้าตามมาด้วยก็แสดงว่าเด็กสาวคนนั้นคงมีความสำคัญไม่น้อย และหล่อนยอมโดยสารนั่งรถอยู่กับนายจ้อนที่ทำหน้าที่เป็นคนขับบนเบาะที่นั่งที่ไม่ได้เก่ามาก แต่ก็ได้กลิ่นเหมือนเหงื่อที่หมักหมม คงเพราะทำงานหนักในไร่
แต่แค่นี้ก็ถือว่าดีแล้วก็ขอให้รอดพ้นจากตรงนี้ก่อนนายจ้อนคงเป็นลูกน้องของเขางั้นได้เรื่องล่ะพอขับไปได้สักพักเพียงปัทม์จึงชวนคุย และส่วนสองคนนั่นไม่นึกห่วง เพราะนั่งอยู่บนเบาะรถส่วนตัวไม่ได้ยินคำพูดของหล่อนแน่ เนื่องจากเพียงปัทม์ต้องการที่อยากจะซักไ
