เมื่อตั้งใจว่ามื้อเย็นวันนี้จะทำสุกี้กิน เฟิ่งเจี๋ยก็พาคุณชายไปเดินตลาดทันที ตอนนี้พึ่งกลางยามเซิน (15:00-16:59) กระมัง สองนายบ่าวเดินคลุมหน้ามาตามถนน แดดไม่แรงมากแล้ว อี้หานเองก็ได้เดินเล่นไปด้วย มองรถม้าวิ่งผ่านไปมา บ้างก็มีแม่ไก่พาลูกไก่ออกมาหากินข้างกำแพงจวนใดสักจวนให้นางพอได้เรียกคุณชายดู
เมื่อถึงตลาดก็ตรงดิ่งไปยังร้านขายผักที่มีผู้คนรุมล้อมเต็มร้านทันที เฟิ่งเจี๋ยเบียดเข้าไปเลือกดูผักที่มีผู้คนกำลังเลือกซื้ออยู่ ผักมีอยู่สองสามอย่างเพียงเท่านั้น แต่ดีหน่อยที่มีผักกระหล่ำปลีให้นางได้ซื้ออยู่หลายหัว
“เราจะทำอันใดกินหรือเฟิ่งเฟิ่ง” อี้หานเอ่ยถามพลางมองดูบ่าวสาวยืนเลือกผักอยู่เสียนาน ทั้งยังหยิบเสียมาก
“เย็นนี้บ่าวจะทำหั่วกัว (สุกี้) ให้ทุกคนกินเจ้าค่ะ” เฟิ่งเจี๋ยเอ่ยตอบก่อนจะเลือกผักต่อ นางจะใส่ผักกระหล่ำปลีและผักบุ้ง ผักบุ้งไม่ต้องซื้อ จากนั้นก็ไปซื้อเนื้อหมู ได้เนื้อหมูมาเสียมากรวม
