บทที่ 21 เฟิ่งเจี๋ยส่งนิทานขาย

3290 คำ

ด้านเฟิ่งเจี๋ยและพี่หยางที่มาถึงร้านตำราแล้วก็เข้าไปด้านในทันที ภายในร้านยังเหมือนเดิม นางผ่านตลาดมาด้วยการทำตัวให้เล็กที่สุด กระชับผ้าคลุมเดินอย่างระมัดระวังเพราะคุณหนูคุณชายตัวหอมเดินซื้อของเยอะมาก ตัวหอมจนนางปวดหัว ในโลกก่อนนั้นเฟิ่งเจี๋ยแพ้น้ำหอมที่หอมมากๆ น้ำหอมหรือกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มที่เผลอเทเยอะเกินไปจะต้องตากไว้สักสองสามวันก่อนให้กลิ่นมันเบาลง ไม่อย่างนั้นนางจะปวดหัวปวดตา น้ำหูน้ำตาไหลไมเกรนกินทันที ไม่นึกว่ามาโลกนี้นางก็ต้องเจออะไรแบบนี้ด้วย หรือบางทีพวกเขาอาจจะใส่เยอะเกินไปและไม่ใช่แค่นางที่เหม็น “มีผู้ใดอยู่หรือไม่เจ้าคะ” “ข้าอยู่นี่เจ้าค่ะ สามีข้าออกไปรับตำราที่นอกเมืองเจ้าค่ะ ประเดี๋ยวคงกลับแล้ว สนใจตำราเล่มไหนหรือเจ้าคะ” เป็นหญิงสาวผู้หนึ่งที่เดินมาต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาใหม่เช่นนางและพี่หยาง “ข้านำหนังสือนิทานที่เขียนขึ้นเองมาให้เขาอ่านดูเจ้าค่ะ เมื่อวันก่อนได้พูดคุยเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม