"เป็นไงบ้างครับ"
"พอกินได้"
"ดีใจที่พี่รินชอบนะครับ"
"บอกว่าพอกินได้ ไม่ได้บอกว่าชอบ" แค่บอกว่ากินได้มั้ย ไม่มีคำว่าชอบหลุดออกจากปากสักคำ ชอบคิดเองเออเองอยู่เรื่อย
"คร้าบๆ พี่รินกินเสร็จก็แช่ไว้ที่ซิงค์เลยนะครับเดี๋ยวปืนล้างเอง"
"แล้วจะไปไหน"
"จะไปอาบน้ำครับ สนใจอาบด้วยกันอีกรอบมั้ย?" ไอ้เด็กบ้าเดินเข้ามาใกล้ ใช้สองแขนกักกันเอาไว้เหมือนกอดทางอ้อม
"ไม่สนย่ะ แล้วก็ออกไปห่างๆ จะกินข้าว"
"ไม่สนจริงๆ หรอครับ"
"ไม่สน! จะให้กินมั้ยข้าว" แยกเขี้ยวใส่พร้อมดันอกแข็งๆ ไม่ให้เข้าใกล้ได้มากกว่านี้
"ไปก็ได้ครับ แล้วก็อย่าหนีละ ถ้าปืนออกมาไม่เจอโดนดีแน่" ร่างสูงผละตัวออก เอ่ยสั่งกันเสียงเข้มก่อนเดินออกจากห้องครัว
"กลัวตายแหละ!" ถ้าฉันจะไปจริงๆ คำขู่แค่นี้หยุดฉันไม่ได้หรอกย่ะ
แต่เอาเข้าจริงก็ไม่ได้ไปไหน ยังนั่งทานข้าวจนอีกฝ่ายอาบน้ำเสร็จแล้วมานั่งทานด้วยกัน เขาบอกจะไปส่งที่บ้านหลังจัดการก
