"หลี่น่าเจ้าอยากพาเซียนเอ๋อร์เดินเล่นหรือไม่ ข้ากับซือฉีว่าจะเยี่ยมญาติสักหนึ่งชั่วยาม" ซือถิงเอ่ยถามขณะยืนอยู่ข้างรถเทียมลาและนำผ้าที่ได้มาจากร้านผ้าอ้ายเหม่ยไปเก็บในรถเทียมรวมทั้งผ้าในส่วนของหลี่น่าด้วย
หลี่น่าได้ยินก็นึกขึ้นมาได้ว่านางเคยตกลงรับคำกับสตรีที่หอนางโลมไว้ว่าหากมาที่เมืองหลวงอีกจะไปที่หอนางโลม เป็นเช่นนี้ก็นับว่าดีแล้วนางจะได้ไปที่นั่น แต่พาหนิงเซียนไปด้วยนั้นจะดีหรือไม่ แต่นางจะพาเข้าด้านหลังก็คงไม่เป็นอะไรหรอกกระมัง
"ได้เจ้าค่ะ แล้วพอถึงเวลาจะให้ข้าไปรอพวกท่านที่ไหน"
"มารอข้าที่หน้าร้านผ้านี้ก็ได้ อีกหนึ่งชั่วยามนะหลี่น่า" ซือถิงเอ่ยอีกครั้งก่อนจะจากไป
"ท่านแม่ที่นี่คนเยอะมากเลยเจ้าค่ะ"
"ใช่คนเยอะมาก เพราะฉะนั้นเซียนเอ๋อร์ต้องจับมือแม่ไว้ตลอดนะรู้หรือไม่ ไม่อย่างนั้นเกิดหลงกันขึ้นมาแม่คงเสียใจที่ทำให้เจ้าหลงหายไป" หลี่น่าเอ่ยเตือนกำชับลูกสาวตัวน้อย
"เซียนเอ๋อร์จะไม่ป
