พ่อผัว
ม้าเรียกพี่
พุทธศักราช 2563 โคราช วังน้ำเขียว
“มึงหยุดอยู่ตรงนั้นแหละไอ้ธัชน์… อย่าคิดจะเดินเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว”
ทันทีที่ประตูบ้านถูกผลักเข้ามา ‘อาชา’ วัยห้าสิบปีเจ้าของฟาร์มที่กำลังยกปืนลูกซองประทับบ่า เล็งไปยังร่างของ ‘ธัชน์’ ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าปีที่ต้องแบกหน้ากลับมาบ้านเพราะไปไม่รอด หลังจากตัดสินใจออกจากบ้านไปเมื่อห้าปีก่อนเพราะมีสาเหตุมาจากความไม่ลงรอยในครอบครัวและนิสัยหยิ่งทะนงอวดดีของธัชน์
“ว้าย… ”
‘นามิ’ สาวน้อยลูกครึ่งญี่ปุ่นภรรยาของธัชน์ที่เดินทางมาด้วยกัน ร้องอุทานด้วยความตกใจ เมื่อเห็นปลายกระบอกปืนสีดำมันวาวชี้ตรงมายังร่างของสามี
ด้วยความกลัว นามิรีบก้มลงลนลาน กรานกราบแทบเท้าแล้วกอดขาของอาชาเอาไว้แน่น
“คุณพ่อคะ… อภัยให้พี่ธัชน์เถอะนะคะ… ที่พี่ธัชน์กลับมานี่ก็เพราะตั้งใจจะมากราบขอขมาคุณพ่อในเรื่องที่ผ่านๆ มา”
นามิรีบกล่าวแทนสามีที่ได้แต่ยืนตะลึงงัน ขาสั่นพลั่
