Chapter 7: ถูกจู่โจม 1 (NC)
1851 คำ
Chapter 7: ถูกจู่โจม
ฉันยืนตะลึงกับสถานที่ตรงหน้า มันเป็นคอนโดฯ ระดับไฮเอนด์ ที่คาดว่ามีแต่คนรวยเท่านั้นที่เป็นเจ้าของห้องได้
ไหนว่ามันถูกพ่อเฉดหัวออกจากบ้าน แล้วมันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แต่มันอาจมาหาญาติ หรือใครสักคนที่มันรู้จักก็ได้ เพราะมันมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย
ฉันได้รับข้อความจากไลน์มันว่า ให้แจ้งพนักงานหน้าเคาน์เตอร์เมื่อมาถึงแล้ว ให้ไปยังห้องชั้นบนสุด
จากนั้นฉันก็ถูกรปภ. พามาส่งเข้าลิฟต์กดชั้นให้ ในลิฟต์มีเพียงฉันคนเดียว ลิฟต์พาฉันมายังชั้นบนสุด ก่อนหยุดนิ่งและเปิดกว้าง สิ่งที่เห็นก็คือโถงกว้างในห้องพัก
แสดงว่าลิฟต์ตัวนี้คือลิฟต์ส่วนของห้องพัก ซึ่งน่าจะเรียกว่าเป็นเพนเฮ้าส์มากกว่า
พอก้าวขาออกจากลิฟต์ ยังไม่ทันสำรวจสถานที่ที่ยืนอยู่ ฉันก็ถูกจู่โจมจากใครบางคน ซึ่งดูเหมือนว่าเขาเฝ้าคอยการมาถึงของฉันอย่างใจจดใจจ่อ ฉันเองก็รอคอยอยากที่จะตะบันปากเน่าๆ ของมันอยู่เช่นกัน
“โอ้ย!” ร่างฉันถูกผลักเข้ากับผนังจากด้านหลัง เสียงเค้นลอดไรฟันบ่งบอกอารมณ์ของคนที่จู่โจม
“เอากับน้องรินมันมากเลยใช่มั้ย!”
“ไอ้ตรี มึงปล่อยกูเดี๋ยวนี้!” ฉันไม่ตอบคำถามมัน แต่แหกปากบอกมันด้วยความโมโห ให้ตายเถอะ มันเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน มาดันร่างฉันติดผนังแบบนี้ได้
ที่ผ่านมาถึงมันจะตัวใหญ่กว่า แต่ฉันก็เคยเล่นงานมันได้สบายๆ เวลามันพูดไม่เข้าหู แต่ตอนนี้มันกดตัวฉันแนบผนังจนกระดุกกระดิกไม่ได้ มือทั้งสองข้าง ถูกจับด้วยมือเดียวของมันวางเหนือศีรษะ
“ตอบมา มันมากมั้ย!”
“เออ สุดๆ เลย มันกว่าเอากับมึงอีก!”
“กูให้มึงตอบอีกครั้ง!”
“มันสุด พอใจมั้ย และปล่อยกูได้หรือยัง” หน้าฉันเบียดผนังจนบิดเบี้ยวไปหมดแล้วมั้งเนี่ย
รอก่อนเหอะไอ้ตรี โดนตีนกูแน่!
ฉันเข่นเขี้ยวในใจอย่างเดือด
ทว่านอกจากมันจะไม่ปล่อยแล้ว ฉันรู้สึกถึงวัตถุเย็นๆ ที่ข้อมือตัวเอง พร้อมได้ยินเสียงคลิก
จากนั้นร่างของฉันก็ถูกปล่อยจากการกดแนบผนังห้อง แต่ข้อมือฉันถูกสวมกุญแจมือไว้
“ไอ้ตรี มึงทำบ้าอะไรวะ!” ตีนที่ยังว่าง ยกขึ้นกะจะฟาดไปกลางลำตัวไอ้เพื่อนเวร แต่มันดันหลบทัน แล้วหมุนตัวมากอดฉันจากด้านหลัง ฉันพยายามจะแทงศอกใส่หน้ามัน แต่แขนก็ถูกรวบแนบลำตัว ได้แต่ดิ้นรนเหมือนแมวถูกงูเหลือมรัด
“ไอ้ตรี มึงเป็นบ้าอะไรเนี้ย ปล่อยกูนะ!”
“ไม่โว้ย ขืนปล่อย มึงก็อัดกูน่ะสิ”
“แล้วมึงคิดว่า กูหลุดไปได้ มึงจะไม่โดนเหรอ”
“ค่อยว่ากันอีกที แต่ตอนนี้กูปล่อยมึงไม่ได้จริงๆ”
มันยกตัวฉันในอุ้มจากเบื้องหลัง ก้าวผ่านห้องโถงที่ยังไม่มีโอกาสสำรวจ ผ่านห้องนั่งเล่นที่มีจอทีวีขนาดใหญ่ ตรงไปยังบานประตูห้องที่เปิดกว้าง เหมือนรอฉันอยู่
พอผ่านประตูมาได้ ถึงได้เห็นเตียงกว้าง เครื่องนอนหรูหราเหมือนอยู่ในโรงแรมหกดาว ยังไม่ได้สำรวจมากกว่านั้น ร่างฉันก็ถูกโยนลงบนเตียง จังหวะนั้นฉันพลิกตัวอย่างรวดเร็ว แล้วตวัดขารัดตัวไอ้ตรีไว้ กะจะเอามือที่คล้องกุญแจ รัดคอมันให้หายแค้น แต่มันกลับพลิกตัวคร่อมร่างฉันได้
และไม่ปล่อยให้ฉันจู่โจมใดๆ อีก เพราะมันจับมือฉันไว้เหนือศีรษะ ตัวมันก็เคลื่อนเข้ามาแทรกอยู่ขาทั้งสองข้างของฉันอย่างว่องไว ทำให้ฉันตอบโต้อะไรมันไม่ได้ นอกจากแหกปากด่า
“ไอ้เหี้ยตรี มึงจะทำบ้าอะไร ปล่อยกูเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นกูจะโกรธแล้วนะ!” ตั้งแต่รู้จักกันมาฉันเพิ่งเคยเจอไอ้ตรีเวอร์ชั่นนี้ มันน่าโมโหที่สุด
“กูโกรธเป็นเหมือนกันมั้ย!”
“แล้วมึงจะโกรธเรื่องอะไร”
พอฉันถามไปแบบนั้นมันก็ชะงัก
“เออ กูไม่มีสิทธิ์โกรธที่จู่ๆ มึงไปเป็นผัวน้องริน แต่กูก็โกรธอะ”
“มึงบอกว่า แล้วแต่กูนะ”
“เออ แล้วแต่มึง แต่กูก็โกรธอะ”
มันพูดเป็นอยู่คำเดียวจริงๆ ฉันถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย
“ก็นี่ไง เป็นอย่างที่กูคิดแต่แรก สุดท้ายมึงกับกูก็ต้องมาตกสภาพแบบนี้ไง”
“ตกลงมึงจะเป็นผัวน้องรินต่อไปใช่มั้ย”
ดูเหมือนมันไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลย
“กูไม่รู้ว่าเป็นผัวหรือเปล่า กูแค่...”
“แค่อะไร”
“ช่วยใช้นิ้วช่วยร้องริน”
“แม่งเอ้ย!” มันสบถ แต่ไม่ยอมผละออกจากกลางหว่างขาฉันเสียที
“น้องเขาต้องการ ขอร้องกู กูเองก็รู้สึกผิดกับน้องเขาอยู่แล้ว กูเลย...”
“สนองนี้ดน้องเขาไปว่างั้นเหอะ”
“จริงๆ กูกับน้องรินเป็นแฟนกัน กูควรทำหน้าที่ของแฟนอยู่แล้วมั้ย แต่ที่ผ่านมากูก็ไม่เคยทำถึงขั้นนั้นเลย”
“มึงน่าจะรู้ตั้งแต่ตอนนั้นว่าตัวเองทำไม่ได้ มึงปล่อยให้มันยืดเยื้อมาถึงตอนนี้”
“เออ กูผิด เลยต้องทดแทนน้องเขาไปบ้าง เท่าที่ทำได้”
“แล้วมึงให้น้องมันทำให้หรือเปล่า”
“เปล่า กูไม่ได้ให้น้องทำ กูไม่ได้ต้องการจากน้องเขาแบบนั้นเลย แต่น้องเขาจูบกู ก่อนที่น้องเขาจะอารมณ์เตลิดไปอะ ที่ผ่านมาน้องก็ไม่เคยเตลิดจนถึงขั้นนี้ ไม่เคยขอให้กูทำให้เลย”
“แล้วเพราะอะไรล่ะ ทำไมครั้งนี้น้องรินถึงขอ”
“คงเพราะน้องเขารู้เรื่องมึงกับกูแล้วน่ะสิ”
“จริงเหรอ”
“เออ ตอนนั้นกูกำลังจะบอก แต่พูดไม่ออก น้องรินเลยพูดออกมาว่าอีหมวยบอกเรื่องที่วางยากู และคิดว่ากูอาจนอนกับมึงในคืนนั้น” ฉันเลยเล่าบทสนทนาทั้งหมดของตัวเองกับน้องรินให้ไอ้ตรีฟัง
“ตกลงน้องเขายังจะคบมึงต่อ”
“เออ น้องเขาว่างั้น”
“แล้วมึงก็ยอม”
“จะให้กูทำไง ตัดขาด เลิกติดต่อเลย ทั้งที่กูเป็นฝ่ายผิดนะ อย่างน้อยก็ควรให้เวลาน้องรินได้ทำใจ”
“เกิดน้องเขาขอทำใจ ปีหนึ่ง สองปี หรือตลอดชีวิตจะทำยังไง”
“ไม่รู้สิ แต่จะให้กูใจร้าย หันหลังให้น้องในวันนี้เลยกูทำไม่ได้จริงๆ”
“งั้นมึงคงได้เป็นผัวน้องต่อไป” มันพูดแล้วผละออกจากตัวฉัน หันหลังให้ จริงๆ ฉันควรจะถีบมันตกเตียงเพื่อแก้แค้นที่มันจับฉันใส่กุญแจ แต่ฉันกลับมองแผ่นหลังนั้นอย่างเห็นใจ เพราะรู้ว่ามันกำลังรู้สึกยังไง
“ต่อไป กูจะไม่ทำให้น้องรินแล้ว กูไม่ได้อยากเป็นผัวใครนะ และตอนนี้กูอยากเป็น...”
“เป็นอะไร” มันถามขณะที่ยังหันหลังให้ฉัน
“เป็นเมียมึงน่ะสิ”
“มึงพูดเพื่อให้กูหายโกรธเหรอวะ”
“เปล่า กูพูดจริงๆ ตอนกูทำให้น้องริน หรือตอนน้องรินช่วยตัวเอง กูไม่ได้รู้สึกตามน้อง แต่กูกลับคิดถึงมึง อยากโดนมึงเอามากกว่า เฮ้ย!” ฉันพูดจบไอ้คนตัวใหญ่ ที่ทำท่าโกรธอยู่ก็หันกลับมาคร่อมร่างฉันไว้อีกครั้ง ไม่พูดพล่ามทำเพลงระดมจูบฉันจนหายใจหายคอไม่ทัน
ปากฉันคงช้ำก็คราวนี้ เพราะมันบดจูบรุนแรง ขบเม้มปากล่าง ก่อนสอดลิ้นเข้ามาพัวพันกับลิ้นฉัน ลากไปตามไรฟัน ดูดดึงลิ้นฉัน
ฉันวาบหวิวจนกายสะท้าน ขณะที่มือของมันก็สอดเข้ามาในชายเสื้อ ลูบไล้วนหน้าท้อง ก่อนไล่มาถึงทราวงอก ลูบคลำแผ่วๆ เหมือนทักทาย ก่อนปลดชั้นในฉันออก ไล้หัวแม่มือกับยอดอก ร่างฉันสะท้าน
“อืม...ตรี ไขกุญแจมือกูออกก่อนได้มั้ย อ๊า...” ฉันร้องขอขณะที่มันจูบไซ้ซอกคอ เม้มเบาๆ
“ไม่ กูกลัวมึงเตะก้านคอกู”
“กูไม่ทำหรอกน่า อ๊ะ อา อืม” ฉันครางเสียงหวิว เมื่อมือของมันขย้ำหน้าอกเล็กๆ ของฉันหนักขึ้น ก่อนจะลากลงไปยังขอบกางเกงยีนส์ตัวหลวม ใช้เวลาไม่กี่นาที มันก็ถอดกางเกงฉันออก เหลือแต่กางเกงในสีขาวแบบผ้ายืด
ไอ้ตรีก้มลงสูดกลิ่นตรงนั้น และมันยิ้มก่อนเอ่ยเสียงเย้า
“น้ำออกเปียกกางเกงในแล้วนะ มึงต้องการกูมากขนาดนั้นเลยเหรอ”
“อืม ใช่ กูต้องการมึงมาก และกูอยากแตะต้องมึงบ้าง มึงปล่อยกูก่อนได้มั้ย อ๊ะ...อา อืม ตรี” ฉันครางเสียงสั่น เพราะนอกจากมันจะไม่ยอมปล่อยฉันแล้ว มือของมันก็สอดเข้ามาในกางเกงใน สัมผัสรอยแยกกึ่งกลางกลีบเนื้อ
“ลื่นมือดีจัง”
“ตรี ปล่อยกู อ๊ะ”
ปลายนิ้วลื่นเพราะหยาดน้ำของฉัน ไล้วนปัดป้าย ฉันเสียวจนยกสะโพกตอบรับสัมผัสนั้นอย่างลืมตัว
“มึงทำแบบนี้กับน้องรินเหรอ”
“เปล่า อ๊ะ...อา”
“แล้วทำแบบไหน”
“แค่สอดเข้าไป แล้วขยับ อ๊ะ อา”
“แบบนี้สินะ” แล้วมือของมันก็สอดเข้าไปในกลีบเนื้อ ขยับเพื่อควานหาจุดจีสปอร์ต จากนั้นก็ขยับช้าๆ แต่ทำให้ฉันหายใจหอบ เพราะเสียวจนแทบคลั่ง แต่สักพักมันก็หยุด อารมณ์ฉันดิ่งวูบอย่างทรมาน
“ตรี อย่าหยุดสิ” ฉันวิงวอน
“เรียกกูว่าผัวก่อนสิ”
“ตรี ขอร้อง”
“เรียกก่อน ไม่ยังงั้นจะไม่ได้สิ่งที่มึงต้องการ”
“ตรี อืม ผัวก็ได้วะ ทำให้หน่อยได้มั้ย”
“จำไว้นะ เวลาปกติมึงจะให้กูเป็นแค่เพื่อนก็ได้ แต่อยูบนเตียง หรือที่ไหนก็แล้วแต่ ถ้ากูทำให้มึงมีอารมณ์ได้ กูเป็นผัวมึง และอย่าคิดจะไปเป็นผัวคนอื่นด้วย”
“กูไม่เคยคิดอยากเป็นผัวใครเลย กูมีแค่มึงคนเดียว มีมึงเป็นผัวแค่คนเดียวนี่ไง” ไม่ว่ามันจะให้ฉันพูดอะไร ตอนนี้ได้ทั้งนั้น เพราะอารมณ์ของฉันมันต้องการปลดปล่อยจากความทรมานที่ถูกปลุกเร้า
“จำคำมึงไว้ให้ดีแล้วกัน” จบคำพูด ไอ้ตรีก็ดึงกางเกงในฉันออก แล้วถลกเสื้อฉันขึ้น ก้มลงจูบหน้าอก ขณะที่มือก็สอดลึกเข้ามาในกายฉัน ขยับขึ้นลง ปลายลิ้นก็เลียยอดอกที่แข็งเป็นไตของฉัน ขบสลับดูดดึง
ฉันเสียวทั้งบนและล่าง กายบิดเร่า หายใจหอบแรง ทั้งแอ่นอก ยกสะโพกตอบรับการแทงขึ้นลงของปลายนิ้วแข็งแรงนั้น
"""""""""""""""
- ผู้เขียน
