วชิตารีย์กับรามิลอยู่ด้วยกันที่ห้องนอนในยามค่ำคืน วันนี้หญิงสาวดูท่าทางเหนื่อยๆ และเศร้าแปลกตาไป หล่อนไม่ได้มาสนใจพูดคุยหรือตอแยอะไรกับเขา... รามิลอยากเข้าไปลูบหน้าผากสัมผัสว่าหล่อนตัวร้อนไม่สบายหรือเปล่า แต่ก็ไม่กล้าทำ จึงได้แต่ทำกิจวัตรประจำวันของตัวเองต่อไปแต่ก็ยังมิวายชำเลืองมองหล่อนอยู่เป็นระยะๆ
รามิลไม่มีทางรู้ว่าหญิงสาวคิดอะไร หล่อนกำลังหนักใจเรื่องที่บิดาบอกว่า เขาสามารถมีภรรยาได้ถึงสี่คน หล่อนเคยคิดว่าเขาอาจจะรักหล่อนเพียงคนเดียวและไม่แต่งงานกับคนอื่น หากแต่การที่ได้อยู่ร่วมกันมาทำให้หล่อนได้รู้ว่าเขาอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่หล่อนคาดหวัง หล่อนไม่คิดจะห้ามเขาเรื่องนั้น แต่หล่อนก็อดคิดไม่ได้ว่าหากวันนั้นมาถึงหล่อนจะทำอย่างไร ความน้อยใจเสียใจกับเรื่องที่ยังมาไม่ถึงจึงบังเกิดขึ้นมาเฉยๆ เพราะแค่คิดมันก็เจ็บแปลบในหัวใจขึ้นมาอย่างมากมายเหลือเกิน
“ลูกตาลอ่านหนังสืออะไรเหรอ”
รามิลอาบน้ำเส
