รามิลถูกเรียกตัวกลับบ้านไม่บ่อยครั้งนักเพราะคนที่บ้านรู้ดีว่าเขามักจะทำงานหนักเลิกดึกดื่นและพักที่ห้องชุดในอาคารสำนักงานใหญ่ หรือไม่ก็คอนโดมิเนี่ยมที่ซื้อไว้ในละแวกนั้นมากกว่า จะมีบางครั้งที่กลับมาเพราะมีการรวมตัวของครอบครัว หรือไม่ก็ว่างจากกิจการและกิจกามอย่างที่วชิตารีย์เอ่ยประชดเขาก็เข้ามาที่บ้าน
บ้านที่ว่าของเขาคือบ้านของครอบครัวชีคเบนจามีน ที่ประกอบไปด้วย ท่านชีคเบนจามีน กับตามตามตะวันผู้เป็นภรรยา พร้อมด้วยวชิตารีย์และน้องสาวฝาแฝดอีกสองคน...ทั้งหมดที่ว่ามาคือครอบครัวที่เหลือของรามิล เพราะว่าครอบครัวที่แท้จริงของเขาถูกกองโจรสังหารตั้งแต่เมื่อครั้งเขายังเยาว์วัย และพี่สาวของเขาก็ถูกพวกมันฆ่าปิดปากเหลือเพียงแต่เขาที่อยู่ภายใต้ความคุ้มครองของชีคเบนจามีนที่อยู่รอดมาจนเติบใหญ่ และอ้าแขนรับเขาสู่คำว่าครอบครัว ทำให้เขาไม่รู้สึกอ้างว้างโดดเดี่ยวแม้แต่น้อยนิด นั่นเป็นเหตุผลเดียวที่เขาจงรักภักดีต่อชีคเบนจามีนในชนิดที่ว่า หากบอกให้ไปตายเขาก็จะทำโดยไม่ลังเล...
วันนี้หลังจากที่มีปากเสียงกับวชิตารีย์เพราะเป็นครั้งแรกที่เขาคิดว่าจะปลดแอกตนให้เป็นอิสระจากการตามตอแยแบบไร้เหตุผลของหล่อน เขาก็ถูกเรียกตัวกลับมาที่บ้าน จากที่ฟังๆ น้ำเสียงกลุ้มใจของชีคเบนจามีนแล้ว เขาก็เดาออกทันทีว่า หญิงสาวเริ่มแผลงฤทธิ์เข้าให้แล้ว...
รามิลส่ายหัวอย่างเอือมระอา คนที่แค่นึกถึงก็ทำให้เขาส่ายหัวได้บ่อยครั้งแทบนับไม่ถ้วน มันเป็นความลำบากใจอย่างสุดซึ้งที่เขาต้องอยู่เป็นเงาให้หล่อน เขาถูกกลั่นแกล้งสารพัด ไม่มีชีวิตส่วนตัวเป็นของตัวเองสักอย่าง เขาต้องเป็นสมบัติส่วนตัวของหล่อน และคำว่าบุญคุณก็ค้ำคอให้เขายืนอยู่จุดนั้นไม่เคยเปลี่ยนไปไหน จนหล่อนได้ใจว่าเขาคือข้าวของหนึ่งชิ้นไม่มีหัวจิตหัวใจ
หล่อนคิดว่าตนเองเป็นเจ้าของชิ้นของอย่างเขา อยากจะทำอย่างไรกับเขาก็ได้ สิ่งเหล่านั้นมันทำให้รามิลอึดอัด และชีคเบนจามีนก็เห็นความอึดอัดเหล่านั้นจนเรียกเขาเข้ามาคุยเมื่อหลายวันก่อนหน้านี้...
“ฉันคิดว่านายกับลูกตาลน่าจะแยกๆ กันได้แล้ว เพราะต่างคนต่างก็เป็นผู้ใหญ่ มันไม่ค่อยเหมาะสมที่ผู้หญิงกับผู้ชายจะตัวติดกันตลอดเวลา อีกอย่างนายเองก็คงเบื่อที่จะคอยตามใจคอยดูแลลูกฉันทั้งที่ต้องทำงานหนัก ฉันจะพยายามเตือนให้ลูกตาลให้เวลาส่วนตัวกับนายมากขึ้น ไม่ตามติดกันเหมือนเมื่อก่อน นายจะได้มีเวลาหายใจหายคอมากขึ้น ถ้าอยากแต่งงานมีลูกมีเมียจะได้ไม่ต้องคอยลำบากใจว่าตัวเองมีหน้าที่ตามเป็นบอดี้การ์ดให้ลูกตาล เพราะว่าฉันจะให้คนอื่นๆ ดูแลแทน แต่ไม่รู้ว่าลูกสาวฉันจะยอมหรือเปล่าเพราะติดนายมาก แต่ยังไงฉันก็จะปรามๆ เอาไว้ เดี๋ยวอีกไม่กี่เดือนลูกตาลก็จะไปเมืองนอกแล้ว คงไม่มีปัญหาอะไรมาก”
“ขอบคุณครับท่านชีคที่เข้าใจผม...” รามิลพูดเพียงเท่านั้น ชีคเบนจามีนก็ถอนใจ ท่านรู้ว่าคนทุกคนก็ย่อมต้องการมีช่วงเวลาที่เป็นส่วนตัวบ้าง... การห้ามวชิตารีย์เรื่องไม่ให้ไปทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของรามิลคงเป็นเรื่องยากเพราะเจ้าตัวเป็นคนยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ท่านก็คิดหนักอยู่ว่าจะทำอย่างไรเรื่องนี้ และก็คุยกับรามิลอีกนานเกี่ยวกับแนวทางว่าจะทำอย่างไร ให้วชิตารีย์ไม่รู้สึกว่าถูกรังเกียจหรือรำคาญ สุดท้ายมันก็เลยจบลงที่เขาต้องทำเป็นว่ามีคนรักอยู่แล้ว และไม่อยากให้หล่อนเข้าไปแทรก อย่างเช่นที่เขาทำในวันนี้ และก็ดูว่ามันจะเห็นผลเร็วทันตา เขาถึงได้ถูกเรียกกลับบ้านในวันนี้...