บทที่ ๑๑ เหลียงอู่ตี้ฮ่องเต้

2254 คำ

เสียงของนางและเขาหอบกระเส่าขึ้น เพราะยามนี้มิเพียงจูบกัน แต่ร่างกายเปลือยเปล่ายังแนบติดกันเฉกเช่นเมื่อตอนที่เสื้อผ้าอยู่บนเรือนร่างไม่มีผิด ทว่าสิ่งที่เกิดหลังจากนั้นคือความลึกซึ้งที่นางนั่งอยู่บนตักของเขา เรียวขาทั้งสองข้างโอบเอวแกร่ง มือยังคล้องคอ ปากลิ้นเกี่ยวพันและที่ตรงนั้นถูกกล้ามเนื้อแข็งแรงครอบครอง ลมหายใจเหน็ดเหนื่อยมาพร้อมกับการขยับขึ้นลง อกงามที่เบียดกระชับร่างกายส่วนหน้าคล้ายจะทำให้ฝ่ามือใหญ่ที่ลูบไล้อยู่บนแผ่นหลังออกแรงคลึงเคล้นมากขึ้น การสัมผัสของเขาน่าจะทิ้งร่องรอยจางแดงๆ ไว้ไม่น้อย แต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีฝ่ายใดหยุดการถาโถมเข้าหา มีแต่จะเพิ่มแรงกระชั้นถี่มากขึ้น บนเก้าอี้คับแคบ ขยับตัวไม่ค่อยสบายเท่าใดนัก แต่สถานที่เช่นนี้กลับทำให้นางใกล้ชิดเขามากขึ้น ใกล้ชิดเสียจน เหงื่อกาฬของนางและเขาปะปนกันจนแยกแยะไม่ออก แม้กระทั่งลมหายใจก็ยังแยกไม่ออกว่าของใครสั่นสะท้านมากกว่ากัน เฉ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม