EP.005 [4]
1059 คำ
“สงสัยฉันจะเมามาก ทำไมเธอดูน่าเกลียดจริงๆ” เขาเอ่ย คิมพยายามส่ายหน้าและยกมือปฎิเสธ บอกว่าเขาเข้าใจผิดแล้ว...ใช่แล้ว! เขากำลังเข้าใจผิดว่าเธอคือผู้หญิงที่ถูกส่งมาดูแลเขา ถ้าเป็นการเข้าใจผิดถ้างั้นเดี๋ยวก็คงมีผู้หญิงถูกส่งเข้ามาแล้ว...ในความคิดของคิม
ตอนนี้เธอจึงทำได้เพียงแค่เงียบ และรอเวลาอีกไม่กี่นาทีเท่านั้น เดี๋ยวเธอก็จะได้ออกไปแล้ว...ในความคิดของคิม ที่พยายามปลอบใจตัวเองอยู่ตลอดเวลา
“อาบน้ำ” เขาวางเธอลงตรงหน้า คิมที่สูงแค่ระดับหน้าท้องเขาเองเท่านั้น จำต้องหลับตาอีกครั้งเมื่อสายตาเผลอไปเห็นลำเอ็นที่ยังห้อยอยู่นอกเป้ากางเกง เนื้อหนังล้วนๆ “หูหนวกหรือไง!” คราวนี้เขาแผดเสียงดัง ทำเอาคิมสะดุ้งเฮือก “ฉันจะอาบน้ำ!”
แล้วไง! เขาจะอาบแล้วไง! หมับ! คิมที่ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร กำลังจะเลี่ยงตัวเขาแค่เอี้ยวตัวนิดเดียวเองก็ถูกเขาคว้าไหล่ไว้ “ช่วยฉันถอดเสื้อผ้า!” เขาเอ่ยอีกครั้งอย่างไม่สบอารมณ์นัก
!!! คิมเบิกตากว้าง ตึกตึก ตอนนี้หัวใจเธอเต้นกระแทกซี่โครงจนเจ็บไปหมดแล้ว “อยากคอหักตายมั้ย” คราวนี้เสียงเขาเย็นยะเยือก
คิมยกสองมือขึ้นมาโบกปฎิเสธพัลวัน น้ำตาไหลออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เธอยังไม่อยากตาย ความเหี้ยมโหดของเขาเธอไม่เคยลืมแม้สักวินาทีเดียว เธออดทนมาตั้งเจ็ดปีในสถานที่แห่งนี้ เธอต้องรอดและหนีไปจากที่นี่ให้ได้
วันนี้เขาสวมเสื้อยืดเนื้อนิ่มเข้ารูปสีดำ แจ็คเก็ตหนังสีดำ กางเกงยีนส์สีดำไม่เว้นแม้แต่ชั้นในก็เป็นสีดำล้วน รองเท้าถุงเท้าเขาเป็นผ้าใบสีดำสนิท คิมจึงช่วยเขาเริ่มต้นที่แจ็คเก็ตหนัง เธอต้องเขย่งเท้าในการถอดแจ็คเก็ต เลียมจึงเป็นคนถอดเสื้อตัวในเอง เผยท่อนบนไหล่หนาแข็งแรง แผ่นอกเขามีขนอ่อนปกคลุมเล็กน้อย หน้าท้องเขาแน่นเป็นลอน เธอคิดว่าลองจิ้มก็คงไม่มีอะไรขยับแน่ๆ เนื้อตัวเขาแข็งยังกับหิน ส่วนที่อ่อนที่สุดในตอนนี้คงเป็น...คิมเลื่อนสายตาลงมา เห็นท่อนเอ็นที่เธอเห็นว่ามันขยับได้ จู่ๆ ผิวรอบท่อนอันนั้นก็เกิดแนวเส้นเลือดที่ปูดโปน มือเธอสั่นไปหมด นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอได้เห็นว่าผู้ชายแตกต่างจากผู้หญิงยังไง เธอไม่มีเจ้าสิ่งนี้ แต่เขามี และมันก็หดเล็กได้ด้วย...มันไว้ทำอะไร
คิมอยู่ที่นี่มาแปดปีนอกจากเธอจะพูดได้ อ่านหนังสือเธอก็อ่านไม่ออกแล้วเพราะเธอไม่ได้รับการศึกษาใดๆ อีกเลย ตั้งแต่ถูกลักพาตัวมา แต่เธอยังพูดได้โดยที่ไม่มีใครรู้ ฟังคำพูดของคนอื่นรู้เรื่องเข้าใจสื่อสารกลับไปเพียงแค่พยักหน้าและส่ายหน้า
คิมจับขอบเอวกางเกงของเขาและค่อยๆ รั้งมันลง โอ้วววว เสียงเขาครางออกมา เขาขยับเข้าเบียดเธอ จังหวะที่เธอคุกเข่าลงไป ท่อนเอ็นเขาก็ผงาดเหยียดตรงทิ่มหน้าผากเธอ !! มันร้อนจนคิมผงะถอยศีรษะหนีห่างออกมา ดวงตาเบิกโพลงมองเจ้าสิ่งที่อยู่ตรงหน้า หมับ! แต่เขากลับคว้าศีรษะเธอไว้ กดใบหน้าให้ซบแนบบริเวณนั้น
“แก้มเธอเย็นสบายดีจัง” เขาเอ่ยเสียงพร่าพร้อมกับขยับใบหน้าเธอถูไถทั่วบริเวณนั้นไม่หยุด แก้มเธอเสียดสีกับเส้นขนรกครึ้มของเขา เบียดบี้ท่อนเนื้อที่ยาวได้หดได้และสองลูกกลมๆ นั่นอีกที่พลิกกลิ้งไปมาตามการขยับของเขา คิมไม่ได้หลับตาในทีแรก ทำให้เส้นขนตรงบริเวณนั้นทิ่มตาเธอ
โอ้วววว เขาครางออกมาไม่หยุด สองมือก็ขย้ำขยี้ศีรษะที่เต็มไปด้วยเส้นผมเว้าๆ แหว่งๆ อย่างไม่มีท่าทีนึกรังเกียจเลยสักนิด คนที่นี่แค่มองยังไม่อยากมองด้วยซ้ำ แต่เขากลับลูบคลำไม่หยุด ปากก็ร้องครางไปว่า โอ้ว อ้า ไม่หยุด
คิมรู้เพียงว่าตัวเองต้องน่าเกลียด ต้องไม่สวยไม่อวบไม่อ้วน ต้องผอมเหมือนเด็กที่อมโรค แต่เธอไม่เข้าใจเรื่องสุขศึกษาใดๆ ทั้งสิ้น เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโสเภณีพวกนั้นใช้เรือนร่างทำงานกับผู้ชายอย่างไร ซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นหน้าตาของผู้ชายที่ไม่เหมือนกับของเธอเป็นครั้งแรก และสิ่งที่เธอไม่เข้าใจ คือทำไมระหว่างขาของเธอถึงรู้สึกแปลกๆ มันเหมือนมีอะไรไหลออกมา ยิ่งเขาทำแบบนี้เธอก็รู้สึกว่าอะไรไม่รู้ที่มันไหลออกมา และมันก็ไหลออกมาไม่หยุด
ควับ! และมือที่ลูบคลำศีรษะเล็กก็ดึงร่างเธอขึ้นมาจนลอยสูง ใบหน้าเธอกลับมาเสมอกับเขาอีกครั้ง แผล็บ และลิ้นของเขาก็...แผล็บ เขาเลียใบหน้าเธอไปทั่ว คราบดำๆ ที่เธอแปะป้ายไว้ค่อยๆ หายไปจากการเลียของเขาไม่หยุด คิมหลับตาปี๊ปล่อยให้เขาเลียจนหน้าเธอเปียกน้ำลายเขาเต็มไปหมด ความเย็นกระทบใบหน้าที่เปียกปอนของเธอ เขาหยุดเลียแล้ว...
คิมที่เปิดตาก็ต้องประสานสายตากับดวงตาเขา สายตาแบบนี้มันคืออะไร กรุ้มกริ่ม สายตาที่เขามองเธอไม่ได้น่ากลัวแล้ว และเขาก็ขยับเข้ามาใกล้ ค่อยๆ แทรกลิ้นเข้าไปในปากเธอ สองแขนโอบรัดร่างเธอไว้กับแผ่นอก แล้วมันคืออะไรที่ลิ้นของเขาต้องมาขยับไปมาในปากเธอ ร่างกายเธอเป็นอะไรไป
ร่างกายที่ยังเติบโตไม่เต็มที่แต่หน้าอกหน้าใจของเธอก็มีแล้ว ตอนนี้มันรู้สึกถึงการแนบชิดเบียดกับแผ่นอกแข็งเหมือนหินของเขา แม้จะมีเสื้อตัวโคร่งกางกั้นอยู่ แต่เธอไม่เสื้อชั้นใน เธอมีเพียงเศษผ้าเสื้อเก่าๆ ที่เธอพันไว้รอบหน้าอกกั้นไว้อีกชั้นเท่านั้น
- ผู้เขียน
