"ดาวสวยจังเลยนะคะ นี่ถ้าปัณเลือกมาช่วงเป็นวันข้างขึ้นก็คงจะได้นอนมองพระจันทร์แทนดาวแน่ๆ"
กวิสราเอ่ยล้อคนที่สละไหล่บางให้เธอหนุนต่างหมอนใบใหญ่
"แล้วที่รักชอบมองพระจันทร์หรือว่ามองดาวละคะ ไว้คราวหน้าเรามาช่วงพระจันทร์เต็มดวงดีไหม ปัณว่าเวลานอนมองพระจันทร์ดวงโตท่ามกลางทะเลแบบนี้มันคงได้บรรยากาศไปอีกแบบ"
ปัณสิตากระชับวงแขนกอดร่างนุ่มๆที่นอนอิงแอบซบกันอยู่ใต้ผ้าห่ม เรียวปากสวยแตะเคลียคลออยู่กับหน้าผากมนหลังพากันทานอาหารค่ำและจัดการอาบน้ำเรียบร้อยเธอก็ยกเอาฟูกนุ่มที่มีในบ้านพักออกมาปูตรงพื้นที่โล่งตรงชานบ้านข้างสระว่ายน้ำขนาดเล็กของวิลล่าหลังสวย
"ตามใจปัณสิคะ อยากมาก็มาแต่แก้มคงหยุดยาวแบบนี้บ่อยๆไม่ได้นะคะ ถ้าปีล่ะสองครั้งก็พอได้อยู่ เก็บไว้ลายาวช่วงที่เรามีเจ้าตัวเล็ก"
แค่เพียงนึกถึงว่าจะมีชีวิตน้อยๆมาฝังอยู่ในท้องแบนราบตอนนี้กวิสราก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ ทุกวันนี้ก็ได้แต่พากันรักหลงหลานแฝดที
