เฟิ่งเซียนฮวาคิดว่าตัวนางที่เป็นพระชายาจะได้การละเว้นส่งนางไปขังยังคุกพิเศษที่เคยเห็นในนิยาย ที่ไหนได้.. นางก็ถูกผลักเข้าห้องขังอยู่ดี! ในนี้มีทั้งกลิ่นอับชื้นและกลิ่นสาปอ่อน ๆ ส่วนจ้าวอวิ๋นหยางกล่าวไว้ว่าจะกลับมาชำระความนาง นี่ก็ผ่านไปถึงสี่วันแล้ว! แล้วนางจะได้กลับบ้านตามบทเดิมหรือไม่?! คิดถึงจุดนี้ก็ทำได้เพียงนำหัวโขกลูกกรง และคนที่ต้องมาลำบากกับนางด้วยก็ไม่พ้นซูผิง
ภายหลังหนึ่งวันจากเฟิ่งเซียนฮวาถูกส่งเข้าห้องขัง ก็พบซูผิงนอนสลบพิงอยู่ตรงกำแพงข้างป่าไผ่ คาดว่าโดนผงพิษชนิดเดียวกันกับที่องครักษ์เงาโดน แต่เพราะนางไร้วรยุทธจึงฟื้นสติคืนได้ยาก เมื่อฟื้นได้ซูผิงก็แสดงความซื่อสัตย์โดยการตามมาดูแลเฟิ่งเซียนฮวาถึงด้านใน ทำให้คนตัวเล็กถึงกับน้ำตาคลอ และหันไปเคืองใส่ลั่วเสวี่ยนตาเขียวปั๊ด!
ส่วนรายนั้นไม่พูดไม่จาเก็บคำเงียบเชียบคล้ายไม่อยากข้องแวะกับนาง หรือยังโกรธที่นางทำเส้นผมเขาแหว่งหรือไม่ก
