ตอน 9

1705 คำ
“สวัสดีครับแวนนี่” อาดิลเอ่ยทักเจ้าของร่างเย้ายวนนามแวนนี่ เอ็มเบรี่ ทายาทรับช่วงต่อกิจการเครื่องประดับเลอค่าใหญ่เป็นอันต้นๆในปารีส “ติดธุระหรือคะถึงได้มาช้าร่วมยี่สิบนาที” เสียงกระเซ้าเอ่ยเย้ายวน  “ยังไงก็มาถึงแล้วนี่ครับ” อาดิลไม่ชอบตอบคำถามที่สร้างความอึดอัด เพราะถ้าตอบคือเขาต้องโกหก เขาไม่ชอบโกหกจึงเลี่ยงไม่ตอบดีกว่า   ร่างรัดรึงเซ็กซี่ปรี่เข้ามาหาอาดิลราวกับร่างกายเขาฝังแม่เหล็กต่างขั้วเอาไว้ เบียดเสียดอกขนาดมหึมา 36 คัพซีกับลำแขนแกร่งของเขาอาดิลสัมผัสได้ถึงความนุ่มหยุ่น หล่อนลากเขาไปนั่งลงโซฟาสีขรึมทิ้งก้นลงนั่งตามชายหนุ่ม อีกนิดเดียวก้นหล่อนจะขึ้นไปนั่งบนตักเขา มือบางเล็บแดงหยิบแก้วแชมเปญส่งให้อาดิล กรีดาชม้ายชายให้ชายอย่างเชิญชวนไม่ปิดบัง จริงๆ แวนนี่ต้องการถอดผ้ารออาดิลมากกว่า หล่อนยกข้ออ้างนัดมาเจรจาเรื่องเครื่องประดับใช้โชว์ในงานแสดงเสื้อของห้องเสื้ออาดิลริสเพื่อเจอเขาในครั้งนี้ เมื่อสามสัปดาห์ก่อนอาดิลให้เลขาติดต่อไปทางแวนนี่เพื่อขอเช่าชุดเครื่องประดับในคอลเลคชั่นใหม่ เข้ากันดีเยี่ยมกับชุดทั้งยี่สิบที่เขาออกแบบ แต่คำตอบจากปากแววนี่ที่เขาได้ฟังจากเลขาคือหล่อนต้องการนัดพบเขาเป็นการส่วนตัวเพื่อคุยธุระเกี่ยวกับเครื่องประดับทั้งหมด บนสถานที่เป็นส่วนตัวอาดิลฉลาดพอ เขาไม่ใช่ไก่อ่อนแต่เมื่อหล่อนเสนอ เขาไม่อาจแล้งน้ำใจไม่ตอบสนอง จึงตกปากมาตามคำเชิญส่วนตัวจริงๆ ครั้งนี้ “นัดผมมาเจอถึงที่นี่ดูเป็นส่วนตัวมากเลยนะครับว่าแต่มีอะไรพิเศษหรือเปล่า”  ดีจังผมจะได้สบายใจไม่มีสายตาของปาปารัซซี่จอมแส่เก็บภาพผมไปเขียนข่าวโคมลอย”  ผู้ชายโลกส่วนตัวสูงอย่างอาดิลไม่ปฏิเสธคำชวนจากปากแวนนี่ เพราะเหตุนี้ด้วยอยู่ข้างนอกคุยกันในที่สาธารณะคนเห็นมากมายโดยเฉพาะสื่อ มักเอาภาพที่เห็นด้านเดียว  ไปตีแผ่สร้างกระแสให้หนังสือตัวเองหรือช่องข่าวของตัวเองดังเพราะขายข่าวฉาว อาดิลไม่คิดแก้ข่าวใดๆ ทั้งสิ้นเพราะถ้าแก้เท่ากับตนรู้สึกเดือดร้อนกับข่าวไม่จริงเหล่านั้น  “ดิลไม่ชอบหรือคะ” หล่อนถือสิทธิ์ตีสนิทด้วยการเรียกชื่อเล่นของชายหนุ่มสบายๆ “ก็ดีนะครับ มีเครื่องดื่มดีๆ กับสาวสวยนับว่ายอด” อาดิลเผลอจ้องมองริมฝีปากสีแดงสด เวลาแวนนี่แลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองอย่างเชิญชวน ทว่าในดวงตาสีเทากลับมองภาพแวนนี่ซ้อนเป็นภาพของสาวในลิฟต์ที่เขาลงมือจารกรรมจูบจากเธออยากอุกอาจไม่เกรงกลัวสายตาผู้คนที่อยู่นอกลิฟต์เลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อภาพหญิงสาวนิรนามซ้อนทับกับใบหน้าแวนนี่ อาดิลรีบสะบัดศีรษะไล่ภาพซ้อนทับนั้นทิ้งไป “อะไรคะดิล” แวนนี่สงสัยในท่าทีของชายหนุ่ม “เปล่าครับเหมือนว่าตรงผมมีนกน้อยบินว่อนไปหมด” เขาแกล้งตอบ “ห้องนี้นี่นะคะมีนอกน้อย” ห้องสวีตบนชั้นสูงสุดของโรงแรมระดับสี่ดาว ที่เทียบเคียงกับโรงแรมระดับห้าดาวไม่ควรมีนกหรือแมลงสักตัวด้วยซ้ำ ส่วนเหตุผลที่แวนนี่เลือกนัดกับอาดิลบนโรงแรมแห่งนี้ เพราะบรรดาเพื่อนสังคมชั้นสูงของเธอมักวนเวียนอยู่ในพื้นที่หรูหรามากกว่านี้ คงไม่คิดว่าคนหรูอย่างหล่อนจะลดตัวลงมาใช้บริการโรงแรมล่างกว่าลงมานอกจากโรงแรมเจ็ดดาว ห้าดาวเท่านั้นที่เธอจะย่างเท้าเข้าไป  ใครจะคิดคนอย่างแวนนี่ติดหรูจะสามารถใช้บริการโรงแรมระดับนี้ได้ เธอต้องการเก็บเขาไว้กินอย่างเงียบๆเพียงคนเดียว ถึงวันที่มั่นใจไปกันรอดจากนั้นค่อยเปิดตัวอย่างอลังการ ในเมื่อเธอเองก็มองอาดิลมาเนิ่นนานไม่พอๆกับผู้หญิงคนอื่น เหตุเพราะเขาไม่ชอบออกงานสังคม แขยงสื่อเธอจึงเข้าถึงตัวเขายาก โอกาสมามาถึงเมื่อเลขาของเขาติดต่อเข้ามา แวนนี่จึงฉกฉวยโอกาสดีๆ นั้นไว้นัดเจอกันเป็นการส่วนตัวซะสิ้นเรื่อง  “ถ้าอย่างนั้นผมคงตาลาย เพราะแชมเปญแก้วเดียว ว่าแต่แวนนี่ใส่อะไรลงไปในแก้วแชมเปญหรือเปล่าครับ” อาดิลบริหารเสน่ห์ที่มากล้นทุกตารางนิ้ว ฟาดฟันตรงไปยังแวนนี่จัดเต็มรัก “ใส่ความรักและความต้องการตัวดิลลงไปสิคะ ดิลรับรู้หรือเปล่าล่ะคะ” หล่อนส่งเสียงพร่าเชิญชวน “ถ้าอย่างนั้นผมคงเมาความรักของคุณซะแล้วล่ะครับ” นาทีต่อไปนี้โอกาสคุยเรื่องธุระถูกพับไว้เบื้องหลัง เพราะหล่อนหว่านล้อมซะขนาดนี้ “แวนนี่ก็อยากให้ดิลรับรู้ถึงความรัก ของแวนนี่ที่มีต่อดิลให้มากๆ เราจะได้ร่วมงานกันอย่างราบลื่น” “ความรักของแววนี่มีมากหรือครับตอนนี้” “มากสิคะมากจนจะทะลักออกมานอกอกแล้วค่ะ” ยิ่งพูดสองแง่หล่อนยิ่งเบียดผลิตภัณฑ์ของหล่อนกับลำแขนของอาดิลมากเท่านั้น เกือบรวมเป็นเนื้อเดียวกันทุกวินาทีที่หล่อนขยับ ขณะในหัวของชายหนุ่มยังนึกถึงแต่รสชาติของสาวแปลกหน้า ที่กระตุ้นความรู้สึกในที่สาธารณะได้ในพริบตา ตอนนี้กายอาดิลชูชันแข็งขึง ทำอะไรไปบ้างก็แทบไม่รู้ตัวแต่สิ่งที่ประจักษ์ต่อปลายลิ้นคือรสชาติอร่อยนุ่มลิ้นของอีกฝ่าย แวนนี่วางแก้วแชมเปญในมือลงบนโต๊ะท่วงท่ามีชั้นเชิง ทันใดนั้นเองร่างรัดรึงกระโดดขึ้นนั่งบนตักอาดิลว่องไวราวกับลิงกระโดดเกาะกิ่งไม้ หล่อนหาญกล้าคว้ามือใหญ่สะอาดสะอ้านของเขาไปวางตรงหน้าอกไซต์สามสิบหกของหล่อน อาดิลตกใจในทีแรกเมื่อเห็นความใจกล้าของสาวเจ้า แต่ช่างเถอะเขาเองก็เตรียมใจรับศึกมาแล้วไม่ใช่เขาไม่มีปัญญาเช่าเครื่องเพชรแพงสาหัสของหล่อน แต่เพราะเขาเห็นว่างานนี้กำไรเห็นๆ ได้ตัวเจ้าของร้านเครื่องประดับไว้เชยชมเล่นๆฆ่าเวลา แถมยังได้เครื่องประดับมาโชว์พร้อมกับชุดฟรีๆ ผู้ชายที่ไม่เคยคิดผูกมัดตัวเองกับใคร ทำไมต้องแคร์กับเซ็กข้ามชั่วโมง หรืออย่างมากติดใจกันก็ข้ามคืน ข้ามวันเท่านั้นเอง แต่ถ้าหล่อนเรียกหาความมั่นคงในความสัมพันธ์กับเขาคงต้องเสียใจ เรียกหากับคนอื่นง่ายกว่า ในเมื่อหล่อนใจกล้านัดเขาเอง หล่อนต้องยอมรับผลที่ตามมานั้นอย่างช่วยไม่ได้ มือใหญ่ขย้ำความอวบอิ่มล้นมือของหล่อนอย่างกระหายและเมามันหล่อนส่งเสียงครางแผ่วพร่าส่งตาหวานเยิ้มพอใจอย่างยิ่งยวด ชุดหนังเกาะอกหมิ่นเหม่ถูกมือใหญ่กระชากร่นลงไปอยู่ใต้สองปทุมอวบอิ่ม ริมฝีปากสีแดงสดคลอเคลียอยู่ตรงติ่งหูของชายหนุ่มอย่างเชิญชวน วกวนมาถึงริมฝีปากของเขาที่กำลังโหยหาความหวานไม่แพ้กันหล่อนบดริมฝีปากเขาแนบแน่นกับริมฝีปากหยักของชายหนุ่ม ขณะฝ่ามือหล่อนทำงานสอดประสานยิ่งกว่าหน่วยประสานงานภาคพื้นยุโรปของรัฐบาลฝรั่งเศส สะโพกแวนนี่ส่ายไปมาอย่างเร่าร้อนบดเบียดกับกายแกร่งของอาดิลจนร้อนฉ่า ร่างกายส่วนกลางกายแข็งขึงจากการกระทำของหล่อน ผู้ชายไวไฟจุดติดง่ายเช่นเขามีหรือจะทนการยั่วได้นาน ความจริงแล้วเขาตั้งท่าชูชันตั้งแต่อยู่ในลิฟต์กับสาวรสชาติหวานดุจไซรัปคนนั้น กลิ่นกายหอมกรุ่นมีระดับฉุดเขาลอยสู่สวรรค์เพียงแค่เข้าใกล้ แวนนี่กระตือรือร้นในการถอดอาภรณ์บนกายเขามือระวิง อาดิลช่วยจัดการกับชุดเดรสเกาะอกที่ปิดส่วนอิ่มอวบไม่มิดของเธอให้พ้นจากร่าง บัดนี้ร่างทั้งคู่กึ่งเปลือยพอกัน บนกายอาดิลมีเพียงชั้นในสีขาวยี่ห้อดังปกปิดความแข็งที่ตอนนี้ไม่สามารถปิดมิดชิดเพราะความผึ่งผงาด บนร่างแวนนี่เหลือเพียงชิ้นล่างเพราะชิ้นบนนิยมโนบรา ชิ้นล่างมีเพียงจีสติงลายเสือบางเบาปิดสิ่งใดไม่มิดเช่นเดียวกัน หล่อนผลักหัวไหล่ชายหนุ่มให้นั่งลงบนโซฟาเช่นเดิม แล้ววาดเรียวขานั่งบนตักเขาด้วยท่วงท่าเร่าร้อนเชิญชวน ภาพทุกภาพตรงหน้ากระตุ้นความกระสันอยากในกายอาดิลยิ่งกว่าโดนยาปลุกอารมณ์ชนิดขั้นรุนแรง แต่ว่าอย่างไรเสียใบหน้าของแวนนี่ยังไม่สามารถกระตุ้นเขาได้เท่าใบหน้าของสาวปากหวานไร้เดียงสาคนนั้น ขณะกลีบปากสีแดงขยับเข้าใกล้กระทั่งประกบปิดริมฝีปากของอาดิล ภาพใบหน้าเรียวงดงามไม่ได้หายไปสักนิด กระทั่งปากทั้งคู่ประกบกันรสชาติที่เขาเพิ่งดูดดื่มมาไม่กี่ถึงชั่วโมง กลับแปรเปลี่ยนขมปร่าร้อนจัดแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ฝ่ามืออาดิลผลักร่างแวนนี่กระเด้งลงจากตัก แวนนี่แสดงสีหน้าประหลาดใจ จ้องอาดิลราวกับตกจากสวรรค์ใบหน้าแววตาเต็มไปด้วยคำถาม “เกิดอะไรขึ้นคะดิล” คิ้วหล่อนหย่นแสดงความไม่พอใจ ต้องการฟังเหตุผลจากอาดิล แม้อาดิลรูปร่างดีเลิศราวกับเทพบุตรสรรสร้างให้เขาลงตัวและสมบูรณ์แบบ กล้ามท้องหยักรอนสวยสมส่วนอุดมไปด้วยกล้ามเนื้อไร้ไขมัน เส้นขนสีน้ำตาลชวนสยิวหวิวไหวเมื่อได้สัมผัสแนบร่างกายลงคลุกเคล้า ปลายคางบุ๋มเล็กน้อบสะกดจิตใจแวนนี่ให้คลั่งไคล้ตั้งแต่เห็นรูปด้านข้างเขาผ่านสื่อชื่อดัง ผิวขาวละเอียดลื่นมือแต่มีความเป็นบุรุษอย่างเต็มเปี่ยม ไม่เคยลดทอนความต้องการในกายแวนนี่ได้เลย ยิ่งคิดถึงเขากายใจแวนนี่ร้อนเร่าไปหมด แต่ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ทั้งๆ ที่ทุกอย่างกำลังดำเนินอย่างสวยงาม  
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม