18
1493 คำ
สามอาทิตย์ผ่านไป
“เป็นไงบ้างไอบีกัน”ชูก้าเอ่ยถามเดินเข้ามาในห้องทำงานของบีกัน
“ง้อลิซ่าถึงไหนแล้ววะ”วีถามอีกคน
“เหมือนเดิม ยังไม่มีอะไรดีขึ้น”ผมตอบไปถามตรง ลิซ่ายังไม่หายโกรธและผมก็พยายามอยู่
“กูก็คิดไม่ถึงว่ามึงจะเลวได้ขนาดนี้”ชูก้าส่ายหน้าเอือมมองบีกัน
“ทำใครไม่ทำ มึงดันไปทำลิซ่าผู้หญิงที่น่าถนุถนอมขนาดนั้น”วีนึกสงสารลิซ่ามากกว่าสงสารบีกันที่นั่งอยู่ตรงหน้า
ผมง้อมาจะสองอาทิตย์แล้วทั้งเลิกเจ้าชู้ไม่ยุ่งกับผู้หญิงอื่น หันมาง้อลิซ่าคนเดียวผมง้อทั้งพยายามเข้าหา ซื้อของกินไปให้ เปย์ของซื้อให้เล็กๆน้อยๆ แต่บางทีผมก็เหงา ไม่มีอะไรแก้เหงาเหมือนก่อน……..
“มึงทำหน้าแบบนี้หมายความว่าไงวะ”
“กูแค่ไม่มั่นใจ กูไม่เคยง้อใครนานลิซ่าก็เฉยใส่กู”ผมแค่ไม่เคยต้องง้อใครทุ่มเทขนาดนี้ แค่หวั่นว่าตัวเองจะหวนกลับไปเป็นแบบเดิม
“แต่ก่อนมึงก็เฉยใส่ลิซ่า ลิซ่ายังชอบมึงหลายปีเลย แต่มึงดันไปเหี้ยใส่เขา”ชูก้าพูดเรียกสติบีกันที่นั่งลังเล
“เออ กูได้ยินมาไอไนท์มันชอบลิซ่ากำลังจีบลิซ่าอยู่”
“เออกูรู้”ผมบอกพวกมัน รู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอแล้วลิซ่าเล่นด้วยมั้ยตอนนี้ผมไม่รู้เลย
“คะแนนมึงอะติดลบ ไอไนท์เร่งทำคะแนน”
“ชั่งมันดิ ลิซ่าไม่เลิกชอบกูง่ายๆหรอก กูขอเวลาง้ออีกไม่นาน”
“มึงทำเพื่ออยากเอาชนะหรือมึงต้องการลิซ่าจริงๆ”วีถามบีกัน
“กูต้องการลิซ่าดิ ส่วนไอไนท์กูไม่แพ้มันแน่นอน”ผมมั่นใจในเรื่องนี้ ยังไงๆลิซ่าก็ยังไม่ลืมผมอาจจะยังชอบผมอยู่เหมือนเดิม ผมก็ชนะอยู่แล้ว
“แล้วมึงไปง้อลิซ่าบ่อยแค่ไหน”
“เกือบทุกวัน แต่เมื่อสองวันที่แล้วกูไม่ได้ไปหา”ผมพักไปสองวันไปทำงานประชุมด้วยเลยไม่ว่าง แค่เหนื่อยงานหรือผมแค่เหงาเบื่อก็ไม่แน่ใจ แต่จะง้อลิซ่าต่อไป
“แล้วลิซ่าดูจะคุยกับมึงบ้างมั้ย”
“มีคุยบ้าง ส่วนมากก็ไม่คุยไม่สนใจกู”ลิซ่าคุยกับผมอยู่แต่ไม่เหมือนเดิม ตีตัวออกห่าง ทักไปก็อ่านไม่ตอบ
“เออสมน้ำหน้า”
“ถ้ามึงอยากได้ลิซ่ากลับมา มึงก็ตั้งใจให้มากกว่านี้”
ผมพยักหน้าตอบ ตั้งใจง้อผมเต็มที่เท่าที่ไหว ถ้ามันยากเกินไปหรือผมมองแล้วว่ายังไงก็ไม่กลับมาเหมือนเดิม ผมจะพอทันที
#ลิซ่า
ฉันนอนเล่นอยู่ในห้องดูหนังแก้เบื่อ นี่ก็ผ่านมาจะสามอาทิตย์แล้วและบีกันก็เริ่มจะเงียบหายไป ฉันเองก็แอบนอยนะเพราะเห็นมาบ่อยทุกวัน เอาดอกไม้ อาหารขนม ของใช้ กระเป๋าซื้อมาให้หมด พอหายไปก็รู้สึกว่าบีกันจะเบื่อแล้วหรือป่าว
ติ่งน่อง~ เสียงไลน์เข้า
Night
Night : ลิซ่าวันนี้ว่างมั้ย
Lisa : ก็ว่างนะ ทำไมหรอ
Night : ออกจากงานแล้วหรอ
Lisa : ก็ตามนั้นแหล่ะ
Night : เสียดาย อดเจอเลย
Lisa : สาวเยอะแยะ ไปเจอคนอื่นก็ได้นะ><
Night : ไม่อะ อยากเจอแค่เธอ
Night : วันนี้เที่ยวกัน เดี๋ยวไปรับ
Lisa : ที่ไหน
Ngiht : อยากไหนเดี๋ยวพาไป
Lisa : โอเค อีกสองชั่วโมงเจอกัน
Ngiht : โอเคครับ
ฉันปิดหนังลุกไปอาบน้ำ แต่งตัวออกไปเที่ยวแก้เบื่อก็ดีกว่าอยู่ห้อง ตั้งแต่ลาออกจากงานฉันก็ไม่มีอะไรทำเลย มันเลยน่าเบื่อน่ะ
.
.
“ไนท์มาแล้ว”ฉันลงมาหาไนท์ที่ล็อบบี้
“ไปกัน เดี๋ยวพาไปเที่ยว”
“ไปคาเฟ่นะ อยากถ่ายรูป”ฉันพูดแล้วส่งโลเคชั่นให้ไนท์ในไลน์
“ได้เลยครับ~”
ฉันกำลังเดินออกจากล็อบบี้เผอิญเจอบีกันกำลังเดินเข้าคอนโด ฉันทำเมินไม่สนใจแล้วเดินออกไปทันที
“เมื่อกี้บีกันใช่มั้ย”ไนท์หันไปมองบีกันยืนมองพวกเค้าสองคนอยู่ด้านหลัง
“ไปเถอะ อย่าไปสนใจเลย”
ไนท์แสยะยิ้มหยักคิ้วให้บีกันก่อนจะเดินตามหลังลิซ่าไปที่รถ
ลิซ่ากับไนท์มากันที่ยอดฮิตถ่ายรูปชื่อดัง สถานที่เหมือนอยู่ต่างประเทศทั้งตึกและการตกแต่งสถานที่รอบๆ
“เป็นไงที่นี่สวยมั้ย แนวเหมือนอยู่ที่ต่างประเทศเลย”ฉันถามไนท์ วันนี้ฉันแต่งตัวมาแนวสวยๆเลยนะให้เข้ากับสถานที่
“มาถ่ายรูปให้ รับรองสวยทุกรูป”ไนท์เปิดกล้องถ่ายรูปที่พกมาด้วย ถ่ายให้ลิซ่าอย่างตั้งใจให้ออกมาดูดีทุกรูป
“ไหนขอดูหน่อย”ฉันเดินเข้ามาหาไนท์ ดูรูปถ่ายในกล้อง
“ถ่ายดีนะ”
ไนท์ฉีกยิ้มเอ็นดูลิซ่ายืนดูรูป เขาเองก็คิดกับลิซ่าเกินเพื่อนแต่ทำยังไงได้ในเมื่อลิซ่ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว เขาทำได้แค่คอยเป็นห่วงและคอยเป็นเพื่อนพาออกไปเที่ยว คอยดูแลห่างๆ
“เป็นไง ชอบมั้ยรูปที่ถ่ายให้”ไนท์ถามลิซ่า
“ชอบมาก นี่สมัครมาเป็นตากล้องส่วนตัวมั้ย”ฉันเงยหน้าพูดหยอกไนท์ รูปถ่ายออกมาดีมากนึกว่าเป็นตากล้อง
“ได้หรอ”ไนท์ถามน้ำเสียงดูจริงจังมองหน้าลิซ่า
“พูดเล่นน่ะ หยอกๆ”ฉันขำออกมาเมื่อกี้ไนท์จริงจังมากนะ แค่พามาเที่ยวก็เกรงใจแล้ว
“เราไปคาเฟ่กันไนท์ อยู่ข้างๆนี่เองเดินไปได้”
ลิซ่ากับไนท์เดินตามทางไปคาเฟ่ที่อยู่ข้างๆกัน
“ที่นี่แหละ”ฉันเดินนำไนท์เข้ามาในค่าเฟ่ ที่นี่ก็สวยนะรีวิวดีรวมถึงอาหารอร่อยมากด้วย
“เธอสั่งก่อนเลย”
ลิซ่าสั่งอาหาร ของกินเล่นและน้ำ ไนท์สั่งแค่น้ำเพราะลิซ่าสั่งอาหารให้แล้ว ไนท์เสนอตัวจ่ายให้ทั้งหมดและพาลิซ่าเดินมานั่งที่โต๊ะ
“เดี๋ยวหารกันนะ อย่าเลี้ยงเลยเกรงใจ”ฉันบอกไนท์
“เดี๋ยวจะวันเกิดเธอแล้วไง เลี้ยงล่วงหน้าโอเคมั้ย”ไนท์หาข้ออ้างมาพูดให้ลิซ่าสบายใจแต่เขาจำวันเกิดได้จริงๆ วันนี้เขาตั้งใจเลี้ยงอยากจ่ายให้
“จำได้ด้วยหรอ โอเคก็ได้ขอบคุณนะ”ฉันฉีกยิ้มดีใจ จะมีเพื่อนกี่คนที่จำวันเกิดฉันได้
“ไนท์ตอนเย็นไปสวนสาธารณะแถวนี้มั้ย มันมีมินิคอนเสิร์ตเข้าฟรี”
“ได้ดิ ฉันพาเที่ยวเต็มที่เลย”
“ขอบคุณนะ~”
18.30
“ที่นี่แหละ”
“คนเยอะดีนะ ไปหาที่นั่งกัน”
ฉันเดินไปหาที่นั่งแทรกคนเดินเข้าไปที่นี่คนเยอะมากแทบจะหาที่นั่งยากเลย โชคดีที่มากันสองคนเลยหาที่ได้ง่ายหน่อย
“อยากกินอะไรมั้ย จะไปซื้อให้”ไนท์วางกระเป๋าถามลิซ่า
“เอาน้ำเปล่าแล้วก็พวกของกินเล่นก็ได้ ยังอิ่มข้าวอยู่เลย”
“โอเค นั่งอยู่นี่นะเดี๋ยวไปซื้อให้”
ฉันพยักหน้าตอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลือกรูปที่ถ่ายไว้ และ ถ่ายรูปเก็บบรรยากาศที่มาที่นี่ คนเยอะนะแต่คอนเสิร์ตสนุกอยู่
“ลิซ่า”
ฉันหันไปมองคนที่มาสะกิดไหล่
“อ้าวชูก้า มาด้วยหรอมากับสาวหรอ”ฉันมองชูก้าเข้ามาทัก
“ใช่ๆ ไอบีกันชวนมา เธอมากับใครไปนั่งด้วยกันมั้ย”
“มากับไนท์อะ ขอบใจนะที่ชวนไปนั่ง”
“อ่อ โอเคไว้เจอกันวันหลัง”
“โอเค~”
ฉันมองชูก้าเดินออกไป บีกันชวนมางั้นหรอแสดงว่ายังมีชีวิตอยู่ดีสนุกเหมือนเดิม แต่ไม่เห็นจะมาง้อต่อเลย คงหมดแพชชั่นง้อแล้วสินะ
“เดี๋ยวขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”ฉันบอกไนท์
“ให้ไปด้วยมั้ย”
“ไม่เป็นไรๆ”
ฉันหยิบกระเป๋าสะพายแล้วลุกเดินออกไป ห้องน้ำอยู่ไกลมากไนท์มาด้วยก็เกรงใจ แล้วอีกสักพักก็จะกลับกันแล้ว
หมับ~!
“ว๊ายยย!!”ฉันร้องตกใจสะบัดมือออกจู่ๆมีคนมาจับมือ
“บีกัน!”
ผมจับดึงมือลิซ่าให้เดินแยกออกมาจากตรงนั้น คนเยอะแบบนั้นคงคุยกันไม่รู้เรื่อง ผมพาลิซ่าเดินออกมาแถวลานจอดรถด้านหลัง
“ปล่อย”ฉันดึงมือตัวเองออก มองบีกันยืนมองหน้าฉันเหมือนกัน
“เธอมากับมันทำไม”ผมขมวดคิ้วถาม รู้สึกไม่พอใจโคตรๆตั้งแต่เห็นไอไนท์มารับลิซ่าที่คอนโด แถมมันยังเยาะเย้ยผมอีก!
- ผู้เขียน
