วันนี้ผมจะพาไอ้เฮียเข้าบ้านไปแนะนำให้ป๊ากับม๊ารู้จักสักหน่อย
"เลิกมองแบบนั้นได้ป่ะ" ผมบอกไอ้เฮียมาร์ค ดูสายตามันดิ เจ้าเล่ห์อย่างกับอะไร และไอ้รอยยิ้มร้ายๆ นั่นด้วย
"มึงอย่าทำพิเรนทร์นะเฮีย"
"อย่ากวนตีน" มันบอกพร้อมเบิ้ดกะโหลกผมทีหนึ่ง เห็นกูติดดุ้นมึงเข้าหน่อยละเอาใหญ่
"เลี้ยวซ้ายซอยหน้า" ผมชี้บอกมัน
"จอดรั่วสีขาวอะ" ผมว่าพร้อมเตรียมปลดเซฟตี้เบลออก แม่งคิดถูกเปล่าวะเอามันมาด้วยเนี้ย
เรื่องของเรื่องคือผมเล่นไม่กลับบ้านเลยไง แถมส่งตังค์มาให้ป๊ากับม๊าอีกเลยคิดถึงผมกันใหญ่ และกำชับด้วยนะว่าอยากเห็นหน้าไอ้เฮียมาร์คที่ทำผมเป็นผู้เป็นคน แหม อยากจะบอกม๊าเหลือเกิน มันทำผมเป็นเมียละสิไม่ว่า
"มากันแล้ว" ม๊ายิ้มมาแต่ไกลพร้อมออกมาเปิดรั้วให้
"ม๊าครับ นี่เฮียมาร์ค เจ้านายหนูเอง" ผมบอกม๊า และแอบได้ยินไอ้เฮียมันขำพรืด ผมเลยมองค้อนมันไปที
"อาเฮีย นี่ม๊า"ผมบอกมันเสียงห้วน
"นี่ม๊าของหนูหรอ สวัสดีค
