Episode 3 เจอกันครั้งแรกในรอบสิบปี
บ้านหลังนี้มีห้องนอนสอง ห้องน้ำสอง มีห้องครัวหนึ่ง ห้องรับแขกหนึ่ง หน้าบ้านมีส่วนหย่อมเล็กๆ มีโรงรถจอดได้แค่คันเดียว พร้อม มอเตอร์ไซค์คันเก่าของผมด้วย
สองเดือนต่อมา
หลังจากที่อยู่แต่บ้าน ไม่ออกไปไหน ทุกอย่างไอ้เบสเป็นคนจัดการให้ ถึงเวลาที่ผมคงต้องออกไปสูดอากาศข้างนอกบ้างแล้วสิ ออกมาครั้งนี้ทำให้รู้สึกว่า อะไรๆก็เปลี่ยนไปเยอะ ผิดหูผิดตา ไม่คุ้นอะไรก็เยอะ
" เบสวันนี้กูจะเอารถไปเที่ยวนะ "
" ได้พี่ วันนี้ผมหยุดงานพอดี "
" งั้นไปกับกู "
" ครับ "
มันไม่ถามเลยว่าไปไหน แต่สนใจสิ่งที่กำลังทำอยู่มากกว่า พอเวลาว่างไอ้เบสจะทำขนมหวานเอาไปขายตลอด มันขยันจริงๆ ไม่เสียแรงที่ส่งเสียให้เรียนสูงๆ
เมื่อตะวันเริ่มลับขอบฟ้า ผมกับไอ้เบสก็พากันไปผับหรูย่านใจกลางเมือง เป็นที่ๆคุ้นเคยมากเมื่อก่อน ไม่รู้จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปแล้วบ้าง
" เฮ้ย ไอ้ปืน มึงออกมาเมื่อไหร่วะ " เสียงตะโกนดังมาจากเพื่อนสมัยเรียน เพื่อนที่คบยันปัจจุบัน แต่เหมือนจะไม่ค่อยสนิทแล้วแหละ
" สองเดือนแล้ว พวกมึงสบายดีไหม " ผมเดินเข้าไปนั่งโต๊พวกมัน
" สบายดีๆ มึงละเป็นไงบ้าง พวกกูขอโทษนะที่ไม่ได้ไปเยี่ยมมึงเลย งานยุ่งมาก "
" อืม " จริงๆก็ไม่ได้ซีเรียสอยู่แล้ว จะไปไม่ไปก็แล้วแต่ แต่มันบ่งบอกถึงมิตรภาพได้ดีเลย ทุกวันนี้ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง
รู้แหละใครๆก็คงรังเกียจคนที่เคยติดคุกมาก่อน
" มาๆเดี๋ยววันนี้กูเลี้ยงมึงเอง " เสียงไอ้พัตพูดต่อ
" นี่น้องมึงเหรอ " ไอ้จามชี้นิ้วไปที่ไอ้เบส
" อืม "
" ไม่น่าเชื่อว่าโตแล้วจะหล่อ " พวกมันเคยเห็นไอ้เบสประจำเวลาไปที่บ้านผม ไอ้เบสหันไปแล้วยิ้ม
" แล้วมึงทำงานอะไรวะไอ้ปืนช่วงนี้ "
" เปล่า น้องกูเลี้ยง "
" มึงนี่นะเกาะน้องกินจนได้555+ มาทำงานกับกูหรือเปล่า "
" ไม่เอา กูจะเปิดร้านซ่อมรถเหมือนเดิม "
" มันจะได้สักกี่ตังวะต่อวัน สู้มาทำงานกับกูไม่ดีกว่าเหรอ? " เหมือนจะอวดเบ่งอวดรวยนั้นแหละ
" กูมาแดกเหล้า ไม่อยากพูดเรื่องนี้ " ผมตัดบททันที
จากที่สนใจผม พวกมันก็หันไปคุยกันเอง สักพักก็มีสาวๆเดินเข้ามา
" พี่พัตคะ จะใช้บริการกิ่งไหมคะ "
" ใช้สิ ไปจองห้องไว้เลย เดี๋ยวพี่จัดหนักให้ แล้วเอ่อ..จองให้ไอ้จาม ไอ้นุก ไอ้เมฆด้วยนะ หาสาวเด็ดๆให้มันด้วยละ แล้วเดี๋ยวมาเช็กบิลกับพี่ บอกเจ๊อรด้วย "
" ค่ะ คุณป๋าา เอ่อ...แล้วสองคนนี้.. "
" เออ ไอ้ปืน ไอ้เบส สนใจไหม เดี๋ยวกูเลี้ยง " ไอ้พัตหันมาถามผมกับน้องชาย
" ไม่วะ " ผมตอบ
" มึงไม่ต้องการบ้างเหรอ อยู่ในโน่นก็หลายปี "
" ถ้ากูต้องการ กูหาเองได้ " ผมตัดบท
" อืมๆ " ไอ้พัตพยักหน้า
พวกนั่งกินกันสักพัก ก็มีหญิงชายคู่หนึ่งเดินเข้ามาพร้อมลูกน้องเดินตามมาด้วย
" พี่กลับเถอะ " ไอ้เบสกระซิบผมทันที ที่คนกลุ่มหนึ่งมาถึง และผมก็รู้ว่าเป็นใคร
" ไอ้เหม น้องฟ้า นั่งสิๆ วันนี้ลมอะไรหอบให้มึงพาเมียมาวะเพื่อน " เสียงไอ้จามดังขึ้น
" 555+ กูพามาเองแหละ อยากให้คนได้ชมความงามของเมียกูบ้าง " ไอ้เหมพูดพร้อมหัวเราะ
ผมทำไม่สนใจพร้อมยกซดเหล้าในแก้วอย่างใจเย็น จะรอดูว่ามันจะทักผมไหม
" ว้าว ไอ้ปืนมึงออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ไม่เจอกันนานเลยนะ " น้ำเสียงเหยียดๆไม่ได้ดีใจอะไรเหมือนจะเส้แสร้งแกล้งทำเสียมากกว่า
" … " ผมเลือกจะเงียบ ผมได้ตัดเพื่อนกับมันตั้งนานแล้ว
" น้องฟ้ามานั่งใกล้พี่สิ " ไอ้เหมคงเห็นผมเงียบเลยคว้าอดีตคนรักเก่าผมนั่งลงบนตัก คงเพราะอยากให้ผมเจ็บใจเล่นละมั้ง
" น้องฟ้าทักทายพี่ปืนบ้างสิ " เหมือนในกลุ่มจะเงียบฟังไอ้เหมพูดแค่นั้น
" พะ...พี่ปืน สบายดีไหม " ผมเงยหน้ามองเธอ คนที่ผมเคยรักสุดใจ บัดนี้ได้ไปนั่งบนตักอดีตเพื่อนรัก เธอดูฝืนๆ หน้าตาของเธอไม่เปลี่ยนแปลงแต่ดูโทรมไปจากเมื่อก่อนมาก ซึ่งผมคิดว่าเธอจะดูมีออร่ามากกว่านี้เมื่อได้กับคนรวย ต้องอยู่กินสุขสบายอยู่แล้ว แต่สภาพเธอดูไม่ค่อยโอเคเลย
สิบปีที่ผมยังไม่ลืมเธอ สิบปีแล้วสินะ