คิริวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงเย็น หลังจากนอนกอดคนตัวบางแล้วงีบหลับไปตั้งแต่บ่ายโมง เขาหันมองหมอนใบข้าง ๆ ก็เห็นว่ายัยแม่มดอลิซยังคงนอนหลับปุ๋ยอยู่ จึงขยับตัวไปกอดเธอเอาไว้จากทางด้านหลัง
“เฮ้ย ตัวร้อนนี่หว่า”
เขาใช้หลังมือแตะหน้าผากของเธออีกครั้ง ก็พบว่าอุณหภูมิตัวเธอสูงจริง ๆ จึงรีบโทรสั่งอาหารเย็นและยาแก้ไข้ ระหว่างที่รอปลุกเธอขึ้นมากินข้าวกินยาก็ไปเอาผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตัวให้เธอไปพลาง ๆ
ความเย็นจากผ้าผืนน้อยปลุกให้คนไม่สบายตื่นขึ้น เธอลืมตามองเขาอย่างยากเย็นเพราะพิษไข้ ไม่รู้ว่าเพราะป่วยหรืออย่างไรถึงทำให้เธอตาฝาด เห็นใบหน้าหล่อเหลามองเธอด้วยความกังวล
“เธอตัวร้อน ทำไมถึงเป็นไข้ได้ล่ะ”
ไม่น่าถาม ก็เขาเล่นงานจนเธอแทบสลบคาท่อน ขนาดว่าเป็นครั้งแรกของเธอ คนงกยังไม่ยอมเสียเปรียบ ตั้งหน้าตั้งตาเล่นงานเธอจนยับ ไร้จิตสำนึกและความเห็นอกเห็นใจคนอื่นสิ้นดี
ไหนจะตอนที่รังแกเธอในห้องน้ำอีก ตอ
