“กินเยอะ ๆ ฉันว่าเธออวบกว่านี้อีกหน่อยน่าจะดี”
หลังจากที่เขาซื้อโทรศัพท์มือถือราคาค่อนแสนให้ เขาก็พาเธอมาเลี้ยงข้าวในร้านอาหารญี่ปุ่นราคาแพง ซึ่งเมื่อก่อนร้านนี้คือร้านประจำของครอบครัวเธอเลย มันยิ่งทำให้เธอคิดถึงทั้งพ่อผู้ล่วงลับและคิดถึงแม่ที่มีชีวิตลำบากยากเข็ญ
“ขอบคุณนะ”
เธอคีบปลาดิบเข้าปากทั้งน้ำตาคลอหน่วย แม่เธอไม่ยอมซื้ออะไรดี ๆ กินด้วยซ้ำ เพราะอยากเก็บเงินเอาไว้ให้เธอเรียน
ดวงตากลมโตแสนเศร้านั้นทำเอาเขาสัมผัสได้ว่าเธอคงกำลังคิดถึงคนที่เธอรักที่สุด ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากแม่ของเธอ
เขาไม่รู้หรอก ว่าครอบครัวของเธอมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้น เป็นใคร มาจากไหน แต่เขาเองก็เป็นคนรักแม่มาก ๆ เห็นแบบนี้แล้วเลยอดที่จะสงสารไม่ได้
“อร่อยไหม”
“อืม อร่อย”
“งั้นกินเยอะ ๆ”
เขาคีบปลาดิบสีสวยชิ้นใหญ่ใส่จานให้เธออีกสองชิ้น ก่อนจะเรียกพนักงานเสิร์ฟมาสั่งอาหารญี่ปุ่นพรีเมียมเซตใหญ่แบบกลับบ้าน
