ตอนที่ 5 แค่น้องสาว
1341 คำ
แสงแดดยามเช้าสอดส่องทะลุผ่านม่านบางเข้ามากระทบกับเปลือกตาคู่สวยของไนท์ ร่างเล็กลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงพลางขยี้ตาและบิดขี้เกียจไปมา แต่ก็ยังคงกอดเจ้ากระต่ายหูยาวสีขาวไว้
กลิ่นหอมของอาหารโชยเข้ามาจากประตูห้องนอนที่แง้มไว้ ไม่รอช้าเธอลุกจากเตียงนอน ไม่ลืมที่จะจัดแจงผ้าห่มผืนหนานุ่มให้เรียบร้อยตามนิสัยที่เคยชินก่อนจะรีบเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟันก่อนจะเดินตรงไปนอกห้องนอน แล้วก็ได้ยินเสียงกุกกักมาจากโซนห้องครัวเหมือนมีคนกำลังทำอะไรอยู่
และเธอก็ได้พบกับร่างสูงกำลังยืนหันหลังให้เธอ เขาสวมเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงบ็อกเซอร์แบรนด์ดัง ทรงผมดูยุ่งเหยิงแต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้ทำให้ความหล่อเหล่าของเขาลดลงแม้แต่น้อย ในมือกำลังถือตะหลิวอย่างทะมัดทะแมง ทำอะไรบางอย่างกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่าเขาอ่อยโยนจนรู้สึกปลื้มปริ่มกับสิ่งที่เห็น
"ตื่นแล้วหรอ" ขณะที่ไนท์กำลังยืนมองอธิอย่างเหม่อลอย เขาก็หันกลับมาพอดี จึงเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ตื่นได้สักพักแล้ว พี่อธิตื่นเช้าจัง"
"คงจะชิน เที่ยวกลับดึก แต่ต้องตื่นเช้าไปเรียน ไนท์กินข้าวก่อนสิแล้วค่อยไปอาบน้ำ ในตู้เย็นมีแต่ของพวกนี้กินง่ายๆไปก่อน ไนท์กินได้ใช่ไหม" เพราะอาหารที่อธิทำนั้นเป็นเพียงไส้กรอก แฮม ไข่ดาว เขากลัวว่าเธอจะไม่อิ่ม
"กินได้ ไนท์กินได้" ไนท์มองอาหารตรงหน้า คนเป็นพ่อเป็นแม่คงสั่งให้แม่บ้านที่เข้ามาจัดการทำความสะอาดห้องเตรียมไว้ให้
"งั้นกินกันเลยดีกว่า"
ไนท์รู้สึกว่าอาหารเช้ามื้อนี้มันช่างอร่อย หวานละมุนกว่าปกติ ทั้งๆที่อาหารตรงหน้าก็ไม่ได้เลิศหรูส่งตรงมาจากร้านอาหารหรูๆเสียหน่อย แต่คงเป็นเพราะฝีมือของอธิกระมังที่เป็นคนทำให้เธอกิน เธอจึงรู้สึกว่ามันพิเศษกว่าอาหารที่เคยกินมา
"เป็นไงบ้าง พอใช้ได้ไหม" อธิถามขึ้นเมื่อไนท์ตักอาหารเข้าปาก
"อร่อยที่สุดเลย ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์ตื่นมาทำให้ไนท์กินแต่เช้า"
"มีน้องสาวมาให้ดูแลก็ต้องดูแลให้เต็มที่สิ ปกติเป็นน้องเล็กของบ้านมีแต่คนทำให้กิน"
"แบบนี้นี่เอง แล้วพี่อธิเคยทำอาหารให้ผู้หญิงคนอื่นกินไหม" ดวงตากลมโตหลุบต่ำลง แต่ก็พยายามทำน้ำเสียงให้เป็นปกติ
"เคยสิ"
"กี่คนหรอ"
"สี่"
".........." ไนท์นั่งมองอาหารในจานนิ่ง
"ทำไม? อยากเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้กินอาหารฝีมือพี่หรือไง" เขาถามเสียงกระเซ้า
"เปล่าซะหน่อย" ไนท์ตอบไปอย่างปากไม่ตรงกับใจ เพราะเธออยากเป็นผู้หญิงคนแรกและคนสุดท้ายที่จะได้กินอาหารฝีมือของเขา
"เกิดที่หลังก็ต้องทำใจหน่อย แถมยังอยู่ไกลพี่อีกต่างหาก"
"หมายความว่าไงคะ"
"เพราะแม่พายเป็นคนแรกที่ได้กิน พี่เอรินที่สอง พี่เอวาที่สาม คนที่สี่ก็น้องบัว คนที่ห้าก็น้องสาวคนสวยคนนี้ไง" มือหนายกขึ้นมาวางลงบนหัวทุยจับโยกไปมาอย่างเอ็นดู
"แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก" ริมฝีปากบางฉีกยิ้มกว้าง
"ก็ไนท์ถามพี่ว่ากี่คน ไม่ได้ถามนี่ว่าใครเคยกินบ้าง" เขาตอบหน้ากวนๆ
"ใครจะไปรู้ ก็เห็นสาวเยอะ" คนตัวเล็กบ่นอุบอิบก่อนจะตักอาหารเข้าปากต่อ
"พี่จะทำอาหารให้กับคนพิเศษกินแค่นั้น"
"งั้นก็แสดงว่าไนท์เป็นคนพิเศษของพี่อธิน่ะสิ"
"แน่นอน ก็ไนท์เป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของพี่นี่ แล้ววันนี้อยากไปไหนหรือเปล่า" พอเขาตอกย้ำความเป็นน้องสาวทีไรเธอก็อดรู้สึกแปลบๆในหัวใจไม่ได้ทุกที
"ไม่ค่ะ ไนท์ว่าจะจัดของ"
"ถ้าจะไปไหนก็บอกหล่ะ งั้นตอนเย็นพี่มารับไปกินข้าวที่บ้าน จัดของเสร็จไนท์ก็เตรียมเอกสารให้พร้อมนะ พรุ่งนี้พี่จะพาไปจัดการเรื่องเรียน"
"แล้วพี่อธิจะไปไหน"
"ไปหาเพื่อน"
"อืม ไนท์อิ่มแล้ว ไนท์ขอตัวไปอาบน้ำก่อน พี่อธิอิ่มแล้วก็วางไว้นะเดี๋ยวไนท์ออกมาล้างจานเอง" จู่ๆก็เหมือนรู้สึกน้อยใจที่เขาจะไปหาเพื่อนมากกว่าอยู่เป็นเพื่อนเธอ เธอจึงหาข้ออ้างเพื่อเลี่ยงประจันหน้าเขาเพราะไม่อยากให้เขาเห็นสีหน้าน้อยอกน้อยใจของเธอ
หลังจากอาบน้ำเรียบร้อยเธอออกมาก็ไม่พบเขาแล้ว จานอาหารก็ถูกล้างเรียบร้อย เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่มองไปรอบๆห้องกว้าง คงต้องเริ่มปรับตัวให้ชินกับการอยู่คนเดียว
ไนท์จัดเสื้อผ้า ของใช้เข้าที่กว่าจะเสร็จก็เกือบเที่ยง เธอเริ่มรู้สึกหิวจึงหยิบกระเป๋าเงินกับคีย์การ์ดออกไปหาอะไรกินแถวๆหน้าคอนโดมิเนียม จังหวะที่เธอเดินเข้าไปในลิฟท์เป็นจังหวะที่อธิเดินออกมาจากลิฟท์อีกตัวพอดีพร้อมกับของเต็มสองมือ
"ไปไหนนะ เดี๋ยวก็หลงพอดียิ่งไม่คุ้นทางอยู่" อธิบ่นพึมพำเมื่อเข้ามาในห้องแล้วไม่เจอไนท์ ก่อนจะหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาโทรหา แต่แล้วก็ได้ยินเสียงเรียกเข้าสมาร์ทโฟนของไนท์อยู่ในห้องนอน
"ไปไหน? โทรศัพท์ก็ไม่เอาไป" อธิหยิบสมาร์ทโฟนของไนท์ขึ้นมา เอ่ยว่าก่อนจะวางไว้ที่เดิม ก่อนจะออกมานั่งรอที่โซฟาหน้านิ่วคิ้วขมวดเป็นห่วงคนตัวเล็ก จนเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงเธอก็กลับมา
"ไนท์ไปไหนมา" อธิถามทันทีที่ไนท์ก้าวขาเข้าห้อง
"ไนท์ออกไปอะไรกิน แล้วพี่อธิบอกจะมาตอนเย็นไง หรือว่าลืมอะไร"
"พี่ไม่ได้บอกว่าจะมาตอนเย็นเสียหน่อย"
"ก็พี่อธิบอกว่าจะไปหาเพื่อนแล้วจะมารับไนท์ไปกินข้าวที่บ้านพี่อธิตอนเย็น"
"พี่บอกแบบนั้นหรอ พี่คงลืม แต่วันหลังถ้าไนท์จะออกไปไหนเขียนโน๊ตไว้ด้วย แล้วโทรศัพท์ก็ติดตัวไว้ตลอด พี่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเวลามาแล้วไม่เจอไนท์ พี่ซื้อของกินกับของใช้ในครัวมาให้ แต่ไนท์คงอิ่มแล้ว" พูดจบก็เดินเข้าครัวหยิบของในถุงที่ซื้อมาจัดเข้าที่เข้าทาง
"แล้วพี่อธิกินอะไรมาหรือยัง"
"ยัง ก็กะจะมากินกับไนท์"
"พี่อธิซื้ออะไรมา โห่สปาเกตตี้น่ากินจัง ไนท์เทใส่จานให้นะ" ไนท์หยิบจานแกะกล่องสปาเกตตี้เทใส่
"อิ่มมาแล้วไม่ใช่หรอ"
"ก็สปาเกตตี้ของพี่อธิน่ากิน" ว่าแล้วก็ตักสปาเกตตี้เข้าปากเคี้ยวแก้มตุ้ยอย่างเอร็ดอร่อย
"โตจนป่านนี้ยังกินเลอะเทอะเป็นเด็ก" อธิว่าอย่างไม่จริงจังนักพลางหยิบกระดาษทิชชูขึ้นมาเช็ดปากของไนท์ที่เลอะคราบซอส
"ก็มันอร่อย พี่อธิลองกินสิ" ไนท์ตักสปาเกตตี้ป้อนอธิ เขาก็อ้าปากรับ
เธอป้อนเขาจนหมดด้วยรอยยิ้มของความสุขใจที่ได้ทำแบบนี้ แบบคู่รักเขาทำกัน ถึงจะรู้อยู่เต็มอกว่าเป็นได้เพียงแค่น้องสาวของเขาก็ตาม
อธิพาไนท์ไปที่บ้านหาพรพระพาย อยู่คุย อยู่เล่นกับน้องบัว และกินอาหารเย็นร่วมกัน ก่อนจะกลับมาที่คอนโดมิเนียม และอยู่เป็นเพื่อนเธอ ลูบหลังให้เธอจนหลับไปเหมือนเช่นเดิม
- ผู้เขียน
