“โอ๊ยๆๆ ตายๆๆ หล่อนพูดมาได้ยังไงว่าไม่กี่แสน โซฟาชุดนี้ฉันซื้อมาก็สามแสนแล้ว ผ้าม่านอีกสองแสนห้า กระเบื้องหินอ่อนนี่ก็ไม่ต่ำกว่าสี่แสน โอย...ฉันอยากจะเป็นลม เฮือก”
ยาดมคู่กายนำมาจ่อปลายจมูกของปทุมวดีอีกครั้ง สูดเข้าไปหลายครั้งติดๆ กัน บรรเทาอาการวิงเวียนศีรษะหน้ามืดตาลายที่มีสาเหตุมาจากวีรกรรมของลูกสะใภ้ นางเสียเงินจากการเล่นการพนันยังไม่มีอาการหน้ามืดตาลายเท่ากับเสียเงินที่ไม่น่าจะเสียอย่างเรื่องนี้เลย กว่าจะกำจัดประภาพรรณให้พ้นจากชีวิตของลูกชาย นางต้องเสียเงินอีกเท่าไหร่ คิดแล้วความดันก็ขึ้นอีกรอบ
“โธ่!!...คุณท่านของม้วน วันนี้ทำบุญให้กับเจ้ามือไปตั้งแสนห้ายังไม่หน้ามืดเท่ากับต้องเสียเงินตกแต่งบ้านใหม่ คิดคร่าววันนี้คุณท่านของม้วนเสียเงินไปร่วมๆ ล้านแล้วนะคะ”
ม้วนที่นั่งพัดให้ปทุมวดีเอ่ยขึ้นด้วยความสงสารผู้เป็นนายที่นั่งดมยาดม ทำหน้าตาละเหี่ยใจ ประภาพรรณหูผึ่งในทันทีที่ได้ยินว่า วัน
