20

1434 คำ

“ทำไมต้องทนคะ ชุดเครื่องเพชรชุดนั้นเป็นการปลอบใจที่ยอมให้กรแต่งงานกับมิว แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ให้ดิฉันกลั่นแกล้งลูกสะใภ้นี่คะ รับรองได้ว่าไม่เกินหนึ่งเดือนลูกสะใภ้นอกสายตาของดิฉันจะต้องจรลีหนีออกไปจากบ้านแทบไม่ทัน ดิฉันไม่ปล่อยให้มันเสวยสุขอยู่ในบ้านอย่างกับคุณนายแน่นอนค่ะ” ปทุมวดีหมายมั่นว่าจะเป็นไปตามแผนที่นางวางไว้ “คุณหญิงพูดแบบนี้ก็เท่ากับว่าเปิดศึกระหว่างแม่ผัวกับลูกสะใภ้เต็มตัวแล้วใช่มั้ยคะ?” มารศรีขยับปากถาม “ใช่ค่ะ เปิดศึกมาหลายวันแล้วค่ะ แล้วก็จะเห็นผลเร็วๆ นี้” ปทุมวดีพูดไปด้วยลุ้นไพ่ที่อยู่ในมือไปด้วย และต้องทำหน้ายุ่งเมื่อเห็นไพ่ในมือของตน “เราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่านะคะ คุยถึงลูกสะใภ้นอกสายตาดูสิคะ ไพ่เลยออกมาไม่ดีเลย เป็นตัวซวยชัดๆ” นางคิดว่าการที่เล่นไพ่เสียในตานี้เป็นเพราะพูดถึงประภาพรรณ “คุณน้องก็คิดเหมือนคุณพี่ปทุมนะคะ เราพูดถึงเรื่องอื่นกันดีกว่าคะ บรรยากาศจะไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม