“คุณแพรว คุณจะไปไหน?” สามีตะโกนถามไล่หลัง
“ไปจัดการเรื่องที่ลูกคุณทำไว้น่ะสิ คอยดูนะแม่จะเฉือนไม่เลี้ยงเลย จริงๆ เชียวลูกคนนี้”
ประโยคแรกเมียรักหันมาตอบผู้เป็นสามี ก่อนจะพึมพำในประโยคหลัง ก้าวขึ้นรถจิ๊ปได้ก็เหยียบคันเร่งไปอย่างรวดเร็ว สีหน้าแม่เสือยังสาวทำให้คนงานไร่ส้มก้มหน้างุดอย่างเกรงกลัว หน่วยพยัคฆ์ต้องวิ่งพล่านเมื่อเห็นทิศทางที่รถจิ๊ปคันเล็กมุ่งหน้าไป
ต้นกล้าลนลานเหงื่อเม็ดเล็กซึมไหลเมื่อได้ยินเสียงรถดังมาแต่ไกล หัวหน้าหน่วยพยัคฆ์รีบเตรียมตัวรับหน้าเป็นหน่วยกล้าตายทันที ชายหนุ่มปาดเหงื่อนิดๆ เมื่อเห็นแววตาขึงขังจากแม่เลี้ยงที่ตวัดมองอย่างเอาเรื่อง อย่างกับจะบอกว่าเตรียมตัวตายได้เลยต้นกล้า
“เอ่อ... สวัสดีครับแม่เลี้ยง”
ชายหนุ่มยกมือไหว้อย่างนอบน้อม แม่เลี้ยงแพรวพัตราหันมามองเพียงเล็กน้อยก่อนจะสะบัดหน้าหนีอย่างไม่อยากมอง ต้นกล้ากลืนก้อนแข็งๆ ลงคออย่างยากลำบากเมื่อสบกับแววตาที่แส
