พอโดมินิทพลิกตัวนอนตะแคงหันมาทางเธอ ผ้าแพรที่คลุมอยู่ก็ทำท่าจะหลุดออกเผยให้เห็นกายเบื้องล่างที่เปล่าเปลือย หญิงสาวอายหน้าแดงซ่านรีบดึงผ้าแพรมาห่มให้จนถึงกลางอกเหมือนเดิม
โดมินิทค่อยๆ ลืมตาขึ้นพอเห็นภรรยากำลังมองมาอย่างอายๆ ก็ดึงร่างบางระหงให้ล้มลงบนที่นอน แล้วพลิกกายเกยทับตัวภรรยาไว้ ใบหน้าคมเข้มก้มลงต่ำจนริมฝีปากร้อนผ่าวแตะแนบชิดกับปากอวบอิ่มแดงระเรื่อ
“จะลุกไปไหนครับที่รัก นอนต่ออีกหน่อยเถอะ เพิ่งตีสี่เอง”
โดมินิทเอ่ยยิ้มๆ แกล้งถูคางที่มีเคราเขียวๆ โผล่ขึ้นมากับซอกคอนุ่มจนปรีชยาพรจั๊กจี้หัวเราะคิก
“พอแล้วค่ะคุณบลู หมูจะลุกไปอาบน้ำ” มือบางดันคางบึกบึนไว้ ไม่ให้สามีแกล้งเธอได้อีก
“ยังเช้าอยู่เลย นอนต่ออีกนิดนะ พี่ยังง่วงอยู่เลยครับ”
โดมินิทยังแกล้งภรรยาต่อ เขาถูคางไปตามซอกคอและไล่ต่ำลงมาจนเกือบสัมผัสปทุมคู่งาม ถ้าไม่ถูกมือบางดันไว้ก่อน
“ง่วงก็นอนสิคะ นอนนิ่งๆ ด้วย ห้ามซน” ปรีชยาพร
