“ตอนไปช่วยต้นน้ำออกมาจากโรงแรมของคุณธิติ เขาโดนพี่เพลิงซัดซะหมอบ เลยค่ะ ถ้าพี่ไฟอยู่ด้วย ต้นน้ำคิดว่าเขาคงโดนหนักกว่านี้อีก คงได้นอนหยอดน้ำข้าวต้มเป็นเดือนแน่”
อคิรายังจำได้ดีตอนเห็นเลือดแดงฉานไหลจากบาดแผลบนหน้าผากของธิติ ซึ่งไม่รู้ว่าปานนี้อีกฝ่ายเป็นอย่างไรบ้าง
“แม่ก็คิดเหมือนต้นน้ำ ถ้าหากพี่ไฟอยู่ด้วย คุณธิติคงโดนหนักเอาการ นั่นก็เพราะว่าพี่ๆ เขาโกรธมากที่คุณธิติบังอาจมาทำร้ายดวงใจของพวกเขา ตั้งแต่เล็ก พี่ๆ หวงต้นน้ำมาก พอโตขึ้นมาก็ไม่อยากให้ไปเรียนต่อเมืองนอก ถ้าหากต้นน้ำไม่บอกว่าจะไปเรียนที่อเมริกาด้วย พี่ๆ คงไม่ยอมให้ไปแน่”
“พี่เพลิงพี่ไฟ รักและหวงต้นน้ำ พี่ๆ คงโกรธต้นน้ำมากหากรู้ว่าต้นน้ำรักคุณธิติ และต้นน้ำจะปิดบังเรื่องนี้ไว้ จะไม่ให้พี่ๆ รู้ถึงความรู้สึกของต้นน้ำ”
น้ำเสียงที่เอ่ยบอกแผ่วเบา กอปรกับสีหน้าอันเต็มไปด้วยความเศร้าหมอง ส่งให้ผู้เป็นมารดาสงสารลูกสาวยิ่งนัก ท่านดึ
