เช้าวันต่อมา
ดีแลนด์งัวเงียตื่นขึ้นมาบนเตียงกว้างที่คุ้นเคย สองแขนเรียวบิดเหยียดไล้ความขี้เกียจออกไป หากว่ารู้สึกอยากจะหลับต่อเหลือเกิน เด็กสาวพลิกตัวไปมาบนเตียงนอนนุ่มก่อนสะดุ้งตัวโยนเมื่อเห็นสายตาคมคายนั่งกอดอกมองเธออยู่ตรงขอบเตียงด้านข้าง
พรึ่บ!
เด็กสาวรีบดึงผ้าห่มมาคลุมโปงเพื่อทดสอบกลิ่นปากของตัวเอง หากว่าไม่ค่อยมั่นใจสภาพตอนตื่นนอนของตัวเองนัก
“นี่มันเวลาเท่าไหร่แล้ว” ปกรณ์พูดพร้อมเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มผืนหนาออกจากใบหน้าสวย
“อื้อ..” เด็กสาวร้องอื้อในลำคอเบาๆ ก่อนจะมองดูนาฬิกาที่แขวนอยู่ตรงผนัง ซึ่งบอกเวลาเก้าโมงสี่สินห้านาที ดีแลนด์ทำเป็นโวยวายกลบเกลื่อนแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมโปงอีกครั้ง “คนจะหลับจะนอน”
“ตื่น!!” ปกรณ์ลุกขึ้นยืนพร้อมดึงผ้าห่มออกจากร่างของเด็กสาวอย่างถือวิสาสะ
“ทะ..ทำอะไร..อื้อ” ดีแลนด์ดึงยื้อผ้าห่มเอาไว้พลางทำหน้ามุ่ยใส่คนตรงหน้า
“ลุกขึ้น!” ไม่เพียงแค่พูดแต่ชายหนุ่มเ
