“ถ้าเจ้าสงสัยเรื่องความต้องการทางเพศสำหรับข้ามันคงหมดไปแล้วจริงๆ ถ้าเป็นเมื่อตอนวัยสาวนั้นอาจจะมีมากแต่ตอนนี้ข้ารู้สึกเฉยๆ ไปแล้วกับเรื่องแบบนี้… ”
เมื่อลูกเขยกล้าถามแบบเจาะใจตรงประเด็น แม่ยายอย่างลี่หลินก็กล้าตอบอย่างไม่อ้อมค้อมเช่นกัน
และประโยคที่ว่า ‘ถ้าเป็นเมื่อตอนวัยสาวนั้นอาจจะมีมาก’ สะดุดหูของเฟยหลงเข้าอย่างจัง
เพราะว่าเท่าที่แอบสังเกตอยู่เงียบๆ มาหลายวัน จากการที่ได้พูดคุยสนทนา ได้ใกล้ชิด ได้มองตา
ทำให้เฟยหลงเชื่อว่าสตรีผู้มีทรวดทรงเย้ายวนใจบุรุษเพศอย่างลี่หลินคนนี้จะต้องมีอารมณ์อันร้อนแรงอย่างแน่นอน เพียงแต่นางเก็บซ่อนเอาไว้ไม่ให้ใครรู้
“แล้วตอนนี้ล่ะ… ตอนนี้ข้ากำลังนวดอยู่นี้ท่านแม่ไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรือ… ”
เฟยหลงหรี่ตามองสะโพกกลมกลึง ไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าเอ่ยถามประโยคห่ามๆ เช่นนี้ออกมา
หากแต่ที่ตัดสินใจถามก็เพราะไม่เชื่อว่าผู้หญิงที่ยังดูสาวสวย ผิวพรรณยังเต่งตึงไปด้วยเลือดเนื้อราวกับสาวแรกรุ่นและมีทรวดทรงสุดเย้ายวนใจบุรุษเพศอย่างแม่ยายคนนี้จะหมดความต้องการทางเพศไปแล้ว
“ไม่… ข้าไม่รู้สึกอะไรเลย… ”
คนปากแข็งไม่ยอมรับความจริงว่าตลอดสามปีที่เป็นม่าย ความต้องการทางเพศไม่เคยหายไป…
และดูเหมือนว่านับวันมันยิ่งทวีความต้องการรุนแรงขึ้นกว่าเก่า
ใครจะรู้บ้างว่าแต่ละคืนวันที่ผ่านพ้นไปนางต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนเพื่อข่มกลั้นความอยากที่บอกใครไม่ได้
“ข้าไม่เชื่อว่าท่านแม่ไม่มีความต้องการ… ”
เฟยหลงค้าน…
น้ำเสียงแสดงอาการรู้ทัน ดวงตาลุกวาวไปด้วยความใคร่ที่พยายามข่มกลั้นเอาไว้ และเมื่อมีโอกาสได้อยู่กับแม่ยายสองต่อสองทำให้ตบะของเฟยหลงใกล้จะแตก
จากนั้นลี่หลินก็ต้องสะดุ้งเฮือกกับความบ้าระห่ำของเขยหื่นที่สอดมือเข้ามาใต้ชายผ้าคลุมอยู่ที่ต้นขา
มือหยาบใหญ่ไล้ลูบขึ้นมาชิดต้นขาด้านในแล้วตะปบกลีบสวาทของนางที่โค้งนูนขึ้นมาเหมือนหลังเต่าประกบกับอุ้งมือพอดี
“อุ๊ย… ว้าย… เจ้าอย่าทำบ้าๆ นะเฟยหลง… ”
ลี่หลินร้องอุทานเสียงสั่น…
นางตกใจมาก ไม่คิดว่าเฟยหลงจะกล้าทำสิ่งน่าละอายเช่นนี้
ทว่าทุกอย่างก็เกิดขึ้นรวดเร็วมาก นางมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ลำนิ้วแข็งของเขยหื่นกำลังเสียดสีอยู่กลางร่อง ตวัดรัวๆ จนสองกลีบอวบอูมแยกออกจากกัน ทำให้น้ำคาวสวาทที่อัดอั้นอยู่ในสองกลีบกะปริบออกมาชุ่มลำนิ้วแข็ง กระแทกเข้ามาจนสุดโคน
ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ…
“อ๊ะ… อ๊อย… ”
ลี่หลินครางเสียว…
นางบิดตัวไปมา เสียงหายใจกระเส่า ใบหน้าบิดเบ้เหยเกไปชั่วขณะ
ภาพที่เห็นยิ่งทำให้เฟยหลงได้ใจ เพราะรู้ว่าถ้าแม่ยายไม่มีอารมณ์ น้ำคาวหอยของนางก็คงไม่หลั่งไหลออกมาชุ่มกลีบ
“เฟยหลง… เจ้าจะทำเช่นนี้กับข้าไม่ได้… ”
ลี่หลินพยายามดิ้น…
ทำให้ลำนิ้วของเฟยหลงหลุดออกมาจากสองกลีบที่โดนนิ้วกระตุ้นจนน้ำเยิ้ม
เมื่อรูสวาทของนางเป็นอิสระจากดุ้นนิ้วของเขยหื่นที่ตั้งหน้าตั้งตาทะลวงเข้าใส่อยู่อึดใจใหญ่ๆ หลังจากสอดใส่เข้ามาได้ ลี่หลินพยายามกระถดสะโพกหนี
“รูเยิ้มขนาดนี้แล้วท่านแม่ยังจะปากแข็งว่าไม่มีอารมณ์… ”
เฟยหลงรู้เท่าทันความต้องการของหญิงม่าย จึงขยับตามเข้ามารุกไม่เลิก
“งือออ… ไม่นะ… ”
ลี่หลินรีบพลิกคว่ำ…
นางทำท่าว่าจะขยับหนีบลงจากเตียง แต่ทว่าการเคลื่อนไหวก็ช้ากว่ามือใหญ่ของเฟยหลงที่เอื้อมมารัดเอวนางแล้วรั้งกลับมาคุกเข่าที่ขอบเตียง
ก้นอวบขาวหันออกมาหาร่างสูงใหญ่ของเฟยหลงที่ขยับลงมายืนกับพื้น ประกบอยู่ทางด้านหลัง
“ท่านแม่จะหนีข้าไปไหน ขอข้าเลียเถอะนะ… ได้โปรด… ตอนนี้ข้ามีอารมณ์สุดๆ แล้ว… ”
เฟยหลงไม่รอรี…
อารมณ์ใคร่พลุ่งพล่านขึ้นมาทำเอาหน้ามืดตามัว รีบเอามือเลิกชายผ้าขึ้นมากองไว้เหนือบั้นเอวของนาง
ดวงตาเบิกกว้างตะลึงมองสองกลีบอวบอูม โอบล้อมไว้ด้วยเส้นขนสีดำระยับ
ปลิ้นอ้าเป็นยวงออกมาระหว่างกลีบก้นกลมกลึง ดึงความสนใจของเขยหื่นมาอยู่ที่สองกลีบงดงามตรงหน้าราวกับโดนสะกด
“อู้ววว… กลีบสวยน่าเลียมาก… ”
เฟยหลงตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก…
ในวินาทีที่ตบะแตกลงแล้ว สองมือหยาบใหญ่ตะปบลงบนง่ามก้นกลมกลึง
จับแบะให้แหกอ้าพร้อมกับดันให้โย้ไปข้างหน้าเล็กน้อย ก่อนจะก้มลงซอยลิ้นปาดรัวเสยข้าใส่สองกลีบอย่างหิวกระหาย
แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…
เสียงลิ้นเฉาะรัวไม่ปรานี ลี่หลินพยายามดิ้นหนี ทว่ายิ่งดิ้นง่ามก้นของนางก็ยิ่งแหกกว้าง เท่ากับเป็นการเปิดทางให้เฟยหลงเลียได้ถนัดยิ่งขึ้น
“อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”
ลี่หลินร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่าน เป็นเพราะว่าในชีวิตของนางนั้นยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน
เพราะว่าสามีที่ตายจากไปก็ไม่เคยใช้ลิ้นกับของลับของนางเหมือนอย่างที่ลูกเขยจอมหื่นกำลังตั้งหน้าตั้งตาปาดลิ้นไชชอน ทะลวงเข้าใส่จุดอ่อนไหวของนางอย่างไม่ปรานี
“อ๊าย… ยะ… ยะ… อย่าเลีย… มันน่าเกลียด”
ปากของลี่หลินร้องห้าม…
แต่เข่าสองข้างก็ถ่างอ้า ค่อยๆ นาบลงกับที่นอน ข้อศอกตั้งชัน แผ่นหลังแอ่นระแน้ ง่ามก้นกระดกขึ้นส่ายร่อน
ส่งร่องสวาททะลักอ้าออกมารับการจู่โจมอย่างเร่าร้อนดุดันของเฟยหลงที่กำลังงุดหัวอยู่ระหว่างง่ามขาด้านหลัง
“อู้ววว… กลีบอ้าน่าเลียสุดๆ… ”
เฟยหลงแทบคลั่งกับสิ่งที่ซุกซ่อนอยู่ในร่มผ้าของแม่ยาย มันช่างงดงามกว่าที่แอบจินตนาการเอาไว้
สองกลีบอวบอูมที่เห็นอยู่เบื้องหน้านี้ยังเป็นสีชมพูสวยเพราะผิวพรรณของลี่หลินขาวราวกับหยวกกล้วย
แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…
เสียงปลายลิ้นสากร้อนของเฟยหลงไชชอนโลมเลียกลีบสวาทของหญิงม่ายด้วยความกระสัน
“ซี้ดดดด… ซี้ดดด… คาวหอยของท่านแม่ช่างหอมรัญจวนเหลือเกิน… ”
ด้วยอารมณ์ที่กำลังหลงใหล…