กลิ่นเหล้าหึ่งเต็มตัว ซ้ำยังมีรอยลิปสติคต่างสีที่แก้มและคออีกสองสามรอย

2703 คำ

“โอย... ลื้อนี่มัน...” ผู้เป็นบิดาด่ามาเป็นชุดใหญ่ จนชายหนุ่มหลุดหัวเราะออกมา “เตี่ยเลิกด่าได้แล้ว.... เดี๋ยวผมจะไปนอนแล้ว ดึกแล้ว เตี่ยไปนอนได้แล้วครับ... อ้อ เตี่ย ผมขอคุยกับม๊าหน่อยสิ คิดถึง” “ลื้อไม่ต้องคุยกับม้าของลื้อแล้ว... อั๊วไม่ให้คุย” “โธ่เตี่ย นั่นแม่ของผมนะครับ” “แม่ลื้อแต่เป็นเมียอั๊ว... อั๊วไม่ให้คุย... แค่นี้แหละ จะไปนอนก็ไป ไม่ต้องมาทำเป็นอยากกตัญญูหรอก ถ้ากตัญญูจริงก็ต้องแต่งงาน” บิดากดตัดสายไป เป็นการกดดันเล็กๆ แบบน่ารักที่คนแก่วัยเกษียณคนหนึ่งจะทำได้... สงสัยเมื่อก่อน ท่านกำกับละครน้ำเน่ามากไปหน่อย ถึงได้เชื่อว่าการคลุมถุงชนจะทำให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามที่ต้องการได้ ปัณณ์ส่ายหัว แม้จะโดนด่าแต่ใบหน้าก็แต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้ม... ครอบครัวของเขาค่อนข้างอบอุ่น เขากับพี่น้องรักพวกท่านมาก ท่านเองก็รักพวกเขามากเช่นกัน แต่เรื่องการบังคับให้แต่งงานครั้งนี้ ท่านเอาจริงเอาจังมากจน

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม