ดาวป่วนรัก

แรกพบก็จบไม่สวย

นาฬิกาหรูที่ข้อมือของนายแบบหนุ่มถูกยกขึ้นมาดูสองครั้งในช่วงเวลาสองชั่วโมง เจ้าของเครื่องมือบอกเวลาเรือนทองฝังเพชรยี่ห้อโรเล็กซ์นี้เป็นคนที่มีความอดทน สูงมากอย่างที่ใครก็นึกไม่ถึง เพราะเขามาถึงกองถ่ายของนิตยสารพราวพรรณรายกว่าสองชั่วโมงแล้วและนั่งรอมาตลอดสองชั่วโมงที่ผ่านมาอย่างใจเย็น ทีมงานที่มาก่อนรวมทั้งสไตลิสต์ และทีมงานผู้ดูแลกองถ่าย ต่างก็หาน้ำหาท่ามาให้ดื่ม บ้างก็มาสอบถามพูดคุยเอาใจไม่ให้เขาอารมณ์เสียที่ต้องรอนางแบบคู่เขาที่ยังมาไม่ถึงกองอย่าง เอาอกเอาใจ

‘น้องเอิงเขาคิวเยอะมากเลยนะคะน้องไทด์ กว่าจะจองคิวมาถ่ายแบบขึ้นปกให้เราได้ก็หืดขึ้นคอเหมือนกันเพราะต้องไปบีบคอผู้จัดการส่วนตัวให้เจียดเวลาน้องเขามาให้ ยังไงก็รอน้องเขาหน่อย ใจร่มๆ นะคะ น้องไทด์มีผู้จัดการเดียวกันกับน้องเอิงน่าจะรู้ดีว่าส่วนใหญ่เด็กในสังกัดเจ้านี้ไม่ค่อยเลทถ้าไม่มีอะไรจริงๆ นี่คงจะ แอคซิเดนท์จริงถึงได้มาช้า’ พี่ฉิ่ง บก. ประจำหนังสือ พราวพรรณราย นิตยสารชื่อดังที่อยู่คู่กับวงสังคมชั้นกลางไปถึงชั้นสูงของคนไทยมากว่าสามสิบปีเอ่ยบอกเขา ยามที่เขานั่งดูนาฬิกาครั้งแรก

คำพูดของบก. สาวทำให้ศตายุยิ้มออกมาแบบเสียไม่ได้ เขาต้องยอมรับในข้อนี้ว่านางแบบที่ต้องถ่ายรูปขึ้นปกนิตยสารกับเขานั้นมีชื่อเสียงโด่งดังยิ่งกว่าพลุทั้งโรงงานระเบิดเสียอีก เพราะไม่ว่าจะไปมุมเมืองไหนก็มักจะเห็นป้ายโฆษณาที่มีภาพหล่อนคู่กับสินค้าที่ต้องการพรีเซนต์เสมอ ยามช่วงพักละครแล้วโฆษณาสินค้าที่มีหล่อนเป็นพรีเซ็นเตอร์ก็ฉายอยู่หลายตัว เปลี่ยนช่องไปก็ยังเห็นหน้าหล่อนอยู่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนจำหน้าได้ทั้งที่ไม่เคยเห็นตัวตนจริงๆ มาก่อน

ในขณะที่เขาเป็นนายแบบหน้าใหม่ที่มีดี แค่หน้าตาและรูปร่างที่ผู้หญิงเก้ง กวาง ชะนี อีแอบหรือแม้แต่บางทีผู้ชายด้วยกันได้เห็นแล้วก็ยังมองเหลียวหลัง แต่เขาก็ยังไม่ได้มีชื่อเสียงโด่งดังได้สักครึ่งหนึ่งของหล่อน เพราะเขาเพิ่งเข้าวงการมายังไม่นานนัก แม้จะถ่ายนิตยสารไปหลายเล่ม มีโฆษณาอยู่ตัวสองตัวที่ได้โผล่หน้าออกทางจอโทรทัศน์ แต่คนส่วนมากก็ยังไม่รู้จักเขาในฐานะที่เป็นดารา ดังนั้นเขาจึงต้องรอนางแบบ อย่างเจียมตัวต่อไปตามที่ทุกคนต้องการ ซึ่งนั่นก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะศตายุไม่ใช่คนเลือดร้อน ไม่ใช่คนเอาแต่ใจรออะไรไม่ได้อย่างที่ทุกคนกลัวว่าเขาจะเป็น...

‘น้องไทด์ อย่าเอาแต่มองนาฬิกาอย่างนั้นสิคะ พี่กังวลเหลือเกิน อย่าเพิ่งโกรธนะตัวเอง รออีกนี๊ดส์ พี่เร่งทางน้องเอิงให้รีบมาเร็วๆ แล้วค่ะ วันนี้เวลาเลิกกองอาจจะช้ากว่าที่ตกลงกันไว้หน่อยหนึ่งนะคะ วันนี้น้องไทด์คงไม่มีงานอื่นใช่ไหมคะ รอได้นะ’ คำพูดของพี่ฉิ่งตอนที่ ศตายุยกนาฬิกาขึ้นมาเป็นครั้งที่สอง ทำให้ศตายุไม่ตอบด้วยรอยยิ้มน้อยๆ และไม่กล้ากล้ายกนาฬิกาขึ้นมาดูเป็นครั้งที่สามเพราะเกรงใจคนที่นั่งรอนางแบบอยู่ข้างๆ เขา นายแบบหนุ่มได้แต่นั่งอ่านหนังสือนิยายสืบสวนฆาตกรรมสยองขวัญเล่มโปรดรอฆ่าเวลา ซึ่งถ้าเวลาเป็นคนจริงๆ ก็คงตายไปหลายคนแล้วเพราะเขานั่งฆ่ามันอยู่อย่างนั้นมากกว่าสองชั่วโมงแล้ว

ศตายุเต็มใจรอ และหัวใจของหนุ่มหล่อก็ยังเย็นเยียบราวกับหวานเย็นที่ยังไม่ละลายแม้อยู่ท่ามกลางสภาพอากาศที่ร้อนระอุ ก็บอกแล้วว่าเขาใจเย็นได้อย่างที่ใครหลายคนก็ทึ่งเลยล่ะ ไม่ใช่ว่าที่เขาใจเย็นเพราะเขาไม่ดังเลยไม่กล้าออกลายเหวี่ยงทีมงานเวลาไม่ได้ดั่งใจหรอกนะ แต่เป็นเพราะเขาโตแล้วจึงมีความเป็นผู้ใหญ่มากพอที่จะควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ และพื้นฐานนิสัยของเขาเป็นคนที่สุขุมและใจเย็น จึงไม่ได้อารมณ์เดือดอย่างที่ใครๆ กลัว...

เมื่อรถตู้คันโตยี่ห้อโฟลคสวาเกนแล่นเข้ามาด้วยความเร็วสูงก่อนจะจอดที่ถนนหน้ารีสอร์ทอ้อมกอดขุนเขาซึ่งเป็นผู้สนับสนุนสถานที่ถ่ายทำ เมื่อประตูรถเปิด อิงกมลก็กระโดดผลุงลงมาจากรถและหอบชายกระโปรงชุดแต่งงานวิ่งฝ่าสวนองุ่นเข้ามากลางกองถ่ายราวกับว่าตนเองรีบเร่งนักหนา

แน่นอนล่ะ ก็เมื่อคืนหล่อนถ่ายละครเลิกดึกมาก เมื่อเช้าหล่อนเลยตื่นสาย ออกจากบ้านก็ช้า กองถ่ายนิตยสารก็อยู่ไกลถึงสระบุรี หล่อนจึงมาที่กองไม่ทันเวลานัดหมาย แต่ยังดีที่ทางกองเอาชุดให้หล่อนไปลองและให้หล่อนเก็บไว้ หล่อนจึงสวมมันบนรถเมื่อครู่นี้เพื่อบ่งบอกให้รู้ว่าหล่อนเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี และทำท่าทางยุ่งๆ เพลียๆ และไหว้ทุกคนขอโทษขอโพยด้วยเสียงหวานเจื้อยแจ้วน่ารัก แค่นั้นก็ไม่มีใครว่าอะไรอิงกมลให้รู้สึกไม่ดีแล้ว

“มาค่ะมา รีบแต่งหน้าดีกว่า น้องเอิงนี่น่ารักจังแต่งชุดมาเรียบร้อย แต่งหน้าอีกสักหน่อยก็เริ่มถ่ายกันได้เลย มาค่ะ มานั่งตรงนี้” พี่ฉิ่ง หรือ ฉวีวีรา วิ่งไปช่วยถือกระเป๋าเครื่องสำอางส่วนตัวของหญิงสาว และพาเดินมาส่งที่กองและชี้ทางให้เดินไปเก้าอี้นั่งพักซึ่งจะเป็นที่ให้ช่างแต่งหน้าแต่งหน้าให้หญิงสาวด้วย เนื่องจากมาถ่ายทำนอกสถานที่จึงไม่ค่อยมีพื้นที่มากมายนัก เก้าอี้ที่อิงกมลนั่งก็อยู่ข้างๆ กับเก้าอี้ของศตายุ ที่เพิ่งได้แอบยกนาฬิกาขึ้นมาดูเป็นครั้งที่สามตอนหล่อนมาถึง

แล้วเขาก็พบว่าหล่อนมาสายสามชั่วโมงสี่สิบเอ็ดนาที... ก็ไม่เลวนักนะ เขาเคยได้ยินเพื่อนตากล้องนิตยสารดังคู่แข่งของพราวพรรณรายบ่นว่าเคยรอนางเอกดังคับฟ้าบางคนถึงห้าชั่วโมง หรือบางทีก็เคยโดนเบี้ยวไม่มาเลยด้วยซ้ำ... นับว่าเป็นโชคดีของเขาที่ไม่เจอเรื่องแบบนั้น...