EP.14 ลักพาตัว
“คุณกำจรทำใจดีๆ ไว้นะคะ เดี๋ยวฝนจะไปเรียกคนมาช่วยค่ะ” หญิงสาวพยายามประคองชายสูงวัยให้ขยับไปพิงปลายเตียง หน้าของเขาดูไม่สู้ดีนัก เหงื่อหยดโตเกาะพราวไปทั้งใบหน้า
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วยคุณกำจรแย่แล้วค่ะ” หญิงสาววิ่งออกไปเรียกแม่บ้านและคนขับรถที่อยู่บริเวณนั้น แม้กำจรจะไม่ใช่คนดี อีกทั้งยังจ้องจะล่วงเกินเธอ แต่เมื่อเขากำลังลำบากเธอก็ไม่อาจปล่อยให้เขาเป็นอะไรไปต่อหน้าต่อตาได้
“ว้าย! ตายแล้วคุณกำจร” แม่บ้านและคนขับรถรีบวิ่งขึ้นมาบนห้องนอน เมื่อเห็นกำจรอาการไม่ดีก็ช่วยกันหามเจ้านายขึ้นรถเพื่อไปส่งโรงพยาบาล ก่อนจะขึ้นรถยังหันมาถามละอองฝนด้วยว่าจะไปด้วยกันหรือไม่ หญิงสาวส่ายหน้าบอกไปว่าจะรออยู่ที่นี่ แต่เมื่อทุกคนพากันออกจากบ้าน หญิงสาวก็รีบหนีออกมาจากบ้านของกำจรทันที
“จะไปที่ไหนดี...” เป็นคำถามที่เจ็บปวดใจจนไม่รู้ว่าจะหันไปทางซ้ายหรือหันไปทางขวา จะก้าวเดินไปทางไหนก็มืดมิดไปหมด หญ
