ชารัญจวนทำให้นางลืมความอายไปเสียสิ้น เวลานี้สมองสั่งเพียงว่านางต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ชายหนุ่มตรงหน้าช่วยเติมเต็มความต้องการของนาง ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
นางลุกขึ้นจากฟูกนอน สาวเท้าเรียวยาวเข้าไปหาเขา แล้วโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัวนางก็โผเข้ากอดเขาเอาไว้แนบแน่น
“ท่านแม่ทัพเจ้าขา ได้โปรดเอาข้าเถอะนะเจ้าคะ ข้าอยากให้ท่านเอาข้าจะแย่แล้ว ดะ...ได้โปรด”
นางเว้าวอนด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน ยื่นมือไปสัมผัสสันกรามได้รูป ก่อนจะใช้ปลายนิ้วแตะลงบนริมฝีปากหนา จังหวะนั้นนางยกสองมือโอบรัดรอบคอแข็งแกร่ง ดึงแรงให้เขาโน้มใบหน้าต่ำลงมา แล้วเขย่งปลายเท้าปล้นจูบแม่ทัพทันที
ทาสสาวพยายามจูบทว่านางกลับไม่ประสา แม้ชารัญจวนจะปลุกเร้าจนนางร้อนแรงราวกับนางแมวยั่วสวาท ทว่าทักษะเรื่องกามเริงรมย์นั้นนางยังอ่อนด้อย จึงทำได้แค่เพียงใช้ริมฝีปากบดลงไปบนริมฝีปากของเขาเท่านั้น
“อื้อ...”
หัวใจของคนตัวเล็กกว่าถึงกับหวิวไห
