“เจอกันที่บ้านนะครับพี่ ผมลาล่ะครับคุณฌาคส์ คุณลูเซียน”
สองแวมไพร์หนุ่มเพียงพยักหน้าให้กับทายาทคนสุดท้ายของแอนเดอร์สัน พวกเขาโล่งใจไม่น้อยที่สามารถเคลียร์ปัญหาของราชาแวมไพร์กับอาเดรียนไปได้ ความดีในครั้งนี้ต้องยกให้อเล็กซานเดรีย เพราะนางพูดซะชายผู้นี้หลงเชื่อ ที่จริงต้องพูดว่าเธอโกหกให้โล่เลยดีกว่า แต่งเรื่องโกหกได้แนบเนียนมาก หลอกคนที่ไม่เคยเจอกันสักครั้งให้หลงเชื่อได้ขนาดนี้ นับว่าอเล็กซานเดรียน่ากลัวมิใช่เล่น
“ขับรถระวังๆ นะคะ ถนนแถวนี้มืดมาก ยิ่งดึกก็ยิ่งอันตราย”
“ผมก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ”
อาเดรียนเอ่ยขอบคุณสาวน้อยร่างเล็กที่นั่งข้างกายเพื่อนของพี่ชายอย่างขอบคุณ เขาเองก็คิดเหมือนกันว่าถนนแถวนี้มันดูอันตราย ตลอดเส้นทางก็มีไฟแค่ไม่กี่ดวง สองข้างทางก็เต็มไปด้วยต้นไม่น้อยใหญ่ ทั้งที่บริเวณนี้มีปราสาทและคฤหาสน์อยู่หลายแห่ง แต่ไม่เข้าใจว่าเหตุใดเจ้าของปราสา
