หนึ่งชั่วโมงต่อมา...
อเล็กซานเดรียก็ลงมาจากห้อง ขาเพรียวยาวก้าวไปยังห้องโถงใหญ่ภายในปราสาท สายตามองภาพตรงหน้าแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเธอเห็นฌาคส์กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ ข้างกายกลับมีร่างเล็กบอบบางนั่งปอกเปลือกผลไม้อยู่ ใบหน้าเรียวเล็กยิ้มน้อยๆ ยามเหลือบมองคนข้างกาย
มาเรียส่งยิ้มให้คนที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องโถง มือเล็กวางมีดกับผลไม้ที่ปลอดเปลือกเสร็จลงในจานแก้วใบสวย จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมสวยอีกครั้ง
“สวัสดียามบ่ายค่ะพี่แอนนี่”
อเล็กซานเดรียเพียงยิ้มรับคำพูดของมาเรีย ร่างสูงโปร่งลงนั่งตรงข้ามหนุ่มแวมไพร์กับหนึ่งมนุษย์ แววตาครุ่นคิดกับท่าทางสนิทสนมของทั้งสอง เกิดอะไรขึ้นในช่วงที่หลับ ฌาคส์ดูเป็นห่วงเป็นใยมาเรียจนน่าแปลก ฌาคส์คงไม่ได้รักมาเรียหรอกนะ ไม่งั้นยุ่งแน่...
“แล้วเรื่องหมอที่มาทำกายภาพให้มาเรียมาหรือยัง”
“ค่ะพี่แอนนี่ คุณฌาคส์จัดการให้มาเรียเรียบร้อยแล้ว”
“ฉันต
