อเล็กซานเดรียกลับเข้ามาในห้องอีกครั้งก็เกือบสี่ทุ่ม หลังจากที่อ่านหนังสือในห้องสมุด ไม่นึกเลยว่าอลูคัสสะสมหนังสือเอาไว้มากมาย จากที่เคยคิดว่าห้องสมุดคงไม่ใหญ่เท่าไร แต่พอเข้าไปแล้ว มันใหญ่กว่าห้องนอนสามห้องมารวมกันอีก หลังสือที่ถูกนำมาเก็บไว้ในห้องสมุดแห่งนี้ บางเล่มมีอายุมากกว่าพันปี หนังสือเกี่ยวกับแม่มด หมาป่าหรือแม้แต่อมนุษย์เผ่าพันธุ์อื่นก็มีมากมายนับไม่ถ้วน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของปราสาทแห่งนี้ชอบการอ่านมากแค่ไหน ตำราประวัติก็มีแทบทุกประเทศที่มีอยู่ในโลก
แม้แต่ประวัติของประเทศไทยยังมีเลย เธอไม่แปลกใจเลยเพราะเหตุใด ฌาคส์กับลูเซียน และกาเบรียลถึงสามารถพูดได้หลายภาษา ส่วนภาษาไทยเธอไม่แน่ใจว่าแวมไพร์เหล่านี้พูดได้ไหม หากให้เดาเธอคิดว่าบางทีพวกเขาอาจจะพูดหรือเขียนภาษาบ้านเกิดของเธอได้อีกด้วย ถือว่าเป็นความโชคดีของเธอไปคิดเข้าไปนั่งอ่านหนังสือในคืนนี้ อย่างน้อยเธอก็มีวิธีปลดปล่อยอลูคัสจ
