อรุณใหม่ยามสาย แสงแดดสาดส่องผ่านม่านเข้ามาถึงเตียง เฟรย์หลับตาพริ้มในขณะที่ใบหน้าสวยคลอเคลียอยู่บนแผงอกกำยำ เธอนอนอยู่บนลำตัวของชอว์นในอ้อมกอดของเขาตลอดทั้งคืน จะว่าไปแล้วทั้งคู่เพิ่งจะได้หลับนอนตอนตีสาม เพราะเซ็กซ์ที่เกิดขึ้นอีกหลายต่อหลายครั้งจนหมดเรี่ยวแรงไปตามกัน
"อื้อ...เจ็บ" เสียงเล็กพึมพำในลำคอ เมื่อชอว์นพยายามขยับตัวลุกขึ้นนั่ง เขาประคองร่างเล็กเปลือยเปล่าให้นอนลงบนฟูกนุ่ม แล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายให้ จากนั้นร่างสูงจึงหยัดกายลุกจากเตียงนอน
"บ้าจริง เกิดมาไม่เคยรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัวขนาดนี้" ชายหนุ่มบ่นพึมพำ แล้วหันมามองคนบนเตียง เฟรย์คงหมดเรี่ยวแรงเสียยิ่งกว่าตน ถึงไม่มีวี่แววจะตื่นแม้จะสายมากแล้ว
"เฟรย์ สายแล้วนะ ลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว จะได้ลงไปทานมื้อเช้า" ชอว์นแค่เอ่ยปากเรียก เขาไม่อยากสะกิดเพื่อให้หญิงสาวตื่น เพราะหากเธออยากจะนอนต่ออีกสักชั่วโมงสองชั่วโมงก็คงไม่เป็นไร
"เ
