คนตัวเล็กไม่ตอบ ปล่อยให้เขาทำตามใจ ธีภพอุ้มร่างงามไว้แล้วเปิดประตูออกมาด้านนอก เจ๊ราตรีรีบเข้ามาดูด้วยความตกใจ
“จะพาเด็กเจ๊ไปไหนคะคุณธีภพ”
“จะพาไปด้วยกัน”
“ไม่ได้นะคะ เจ๊บอกแล้วว่าเด็กไม่ขายค่า” เจ๊ราตรีพยายามช่วย
“ลองถามดูไหมล่ะว่าขายหรือไม่”
เจ๊ราตรีแสร้งเข้ามาใกล้ริน “รินว่ายังไง จะไปกับคุณธีภพเหรอ”
คนถูกถามพยักหน้าแทนคำตอบ
“เอายังไงดีล่ะคะ รินอาจจะเมาแล้วยอมไปก็ได้” ราตรีแสร้งบ่น
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมเอามาให้อีกแสน” เขาตัดบทแล้วเดินไป เจ้าของผับยอมหลีกทางแต่โดยดี
รถจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ ร่างบางถูกอุ้มลงจากรถ ร่างกายเธอยังคงเร่าร้อนและต้องการปลดปล่อย ใบหน้าเรียวซุกซบอกกว้าง มือลูบไล้ไปมา
“ไม่ต้องเร่งฉันหรอก เธอได้ปลดปล่อยตามความต้องการแน่นอนสาวน้อย แต่ฉันสงสัยว่าเธอจะรับศึกหนักทั้งคืนได้หรือเปล่า”
ชายหนุ่มเร่งฝีเท้าเดินขึ้นชั้นสองเปิดประตูห้องวางร่างงามลงบนเตียง แล้วปลดเสื้อเช
