ตอนที่ 16

1007 คำ

ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย หากชนะคงพาน้องไปอยู่ที่ต่างจังหวัด ใช้ชีวิตพี่น้องอย่างมีความสุขเสียที เงินก้อนนี้คงช่วยให้อะไรหลายอย่างคลี่คลายลงในทางที่ดี “พาตัวญรินดาไป” ธีภพสั่งลูกน้องแล้วเดินออกไปจากห้อง ญรันต์ยืนมองน้องสาวถูกพาตัวไป แล้วทิ้งกายลงบนโซฟาตัวยาว ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ดวงตาเหม่อมองวิวผ่านกระจกคอนโดหรู   เสียงเครื่องยนต์เร่งดังสนั่น ไม่มีเสียงเชียร์ ไม่มีเสียงผู้คน มีเพียงกรรมผู้ตัดสินแค่เพียงคนเดียว คือเขา ธีภพ ปรัชมานต์ สัญญาณไฟกำลังบ่งบอกว่า อีกไม่กี่วินาทีรถสองคันซึ่งกำลังเร่งต้องพุ่งทะยานออกไป ญรินดาเม้มริมฝีปากกล้ำกลืนความเจ็บปวดไว้ภายใน รถพุ่งออกไปทันทีที่ไฟเป็นสีเขียว รถสองคันขับเคี่ยวกันอย่างเมามัน คนตัวเล็กใจเต้นเพราะหวังให้ทุกอย่างมันเป็นอย่างที่พี่ชายบอก การแข่งขันเป็นไปอย่างสูสี รถสองคันเบียดเสียดต่างแย่งกันขึ้นนำ จนกระทั่งอีกไม่กี่เมตรถึงเส้นชัย ทว่าคันของน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม